Jakow Salnikow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakow Salnikow
Яков Сальников
Jasza
kapitan[1] kapitan[1]
Data urodzenia

1918

Data i miejsce śmierci

30 lipca 1944
Wygoda

Przebieg służby
Lata służby

1941-44

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Gwardia Ludowa
Armia Ludowa

Jednostki

3 Brygada AL im. gen. Józefa Bema

Stanowiska

członek dowództwa batalionu AL

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Jakow Salnikow (ros. Яков Сальников, ur. w 1918, zm. 30 lipca 1944 w Wygodzie) – oficer Armii Czerwonej, Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, uczestnik II wojny światowej.

Urodził się w 1918 roku. Po ukończeniu szkoły średniej, pracował w fabryce w Charkowie. Po agresji III Rzeszy na ZSRR na ochotnika wstąpił do Armii Czerwonej. Do niewoli dostał się nad Dnieprem[2]. W okolicach Częstochowy uciekł z transportu. Po kilku miesiącach, latem 1943 roku zasilił szeregi Gwardii Ludowej. Służył w oddziale GL im. gen. J. Bema. Wiosną 1944 roku został członkiem dowództwa batalionu ze składu 3 Brygady AL im. gen. Józefa Bema. Poległ 30 lipca 1944 roku w walce z Niemcami w okolicy wsi Wygoda[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Najnowsze dzieje Polski: Materiały i studia z okresu 2 wojny światowej. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1965, tom 9, s. 242.
  2. Władysław Góra, Walczyli razem: o współdziałaniu polskich i radzieckich oddziałów partyzanckich w latach drugiej wojny światowej. Wydawnictwo Lubelskie 1972, s. 79-81.
  3. Mała encyklopedia 1971 ↓, s. 109.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Mała encyklopedia wojskowa. R-Ż. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.