Jakub Kagan – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakub Kagan

Jakub Kagan w Warszawie
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1896 Nowogródek
Data i miejsce śmierci	1942 Warszawa
Instrumenty	pianino
Aktywność	1918–1942
Zespoły
Kagan’s Jazz Band

Jakub Kagan (ur. 26 stycznia^?/7 lutego 1896 w Nowogródku, zm. 1942 na terenie getta w Warszawie) – polski kompozytor pochodzenia żydowskiego. Był również pianistą, aranżerem, muzykiem jazzowym.

Był synem Morducha i Sary z Kantorów. Przed 1918 ukończył Warszawski Instytut Muzyczny i został członkiem Stowarzyszenia Kompozytorów Polskich.

W 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej, m.in. broniąc Warszawy podczas bitwy pod Radzyminem. Na początku lat 20. XX wieku założył Kagan’s Jazz Band, własny zespół, z którym występował w operetkach, kabaretach i w hotelach. W 1922 rozpoczął występy w kabarecie „Mirage” oraz w teatrze operetkowym „Nowości”, w 1926 podpisał dwuletni kontrakt z Hotelem Bristol. Jego zespół występował w tym hotelu grając podczas programu artystycznego oraz standardy muzyki rozrywkowej. Na ten okres datuje się początek pracy kompozytorskiej Jakuba Kagana, jednym z pierwszych utworów było tango „Złota pantera”. Jego premiera miała miejsce w 1929 w Żegiestowie i natychmiast stała się przebojem, jej popularność dotarła do Andrzeja Własta, który był dyrektorem warszawskiej rewii „Morskie Oko”. Jesienią tego samego roku utwór ten stał się częścią rewii „Tysiąc pięknych dziewcząt”, z którą zespół udał się w tournée do Niemiec, Austrii i na Węgry.

Kolejnym szlagierem autorstwa Jakuba Kagana była skomponowana dla Hanki Ordonówny „Jesienna piosenka” i dla Stefana Witasa „Tyś mych uczuć nie warta”. Dzięki osiąganym sukcesom prowadził dostatnie życie, był właścicielem apartamentu w Alejach Ujazdowskich w Warszawie. Założony przez niego zespół stał się orkiestrą koncertującą w najelegantszych lokalach w całym kraju m.in. w warszawskiej „Adrii”, „Carltonie” i „Casanovie”, w „Fenixie” w Krakowie, „Patrii” w Krynicy oraz w „Ritzu” w Białymstoku. W latach 30. Jakub Kagan został dyrektorem studia nagrań „Cristall-Electro” oraz reżyserem spektakli muzycznych w warszawskim teatrze Collosseum.

W 1940 roku został przesiedlony do getta warszawskiego. Aby przeżyć grał na pianinie w Teatrze Melody Palace i w restauracji „Splendid”, zginął prawdopodobnie w 1942. Okoliczności śmierci i miejsce pochówku są nieznane.

• „Na Górny Śląsk” (marsz);
• „Skarga miłości” (walc);
• „Wspomnienie Bobrujska” (marsz);
• „Mary” (fokstrot);
• „Cowboy” (fokstrot);
• „Afra” (fokstrot);
• „Luna” (fokstrot);
• „Daisy” (fokstrot);
• „Lady Harrison” (fokstrot);
• „Derwisz” (fokstrot);
• „Tow-To” (fokstrot);
• „Wspomnienie” (boston);
• „Patrz z uśmiechem na świat” (fokstrot).

• Czy wiesz kto to jest?, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Łozy, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, s. 312.
• Dyskografia Jakuba Kagana
• Biblioteka Piosenki, nota biograficzna

• Twórczość Jakuba Kagana w serwisie Polona.pl