Jakub Rotbaum – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jakub Rotbaum
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1901
Żelechów

Data i miejsce śmierci

30 stycznia 1994
Wrocław

Alma Mater

Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo
reżyseria

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka Nagrody Państwowej
Tablica pamiątkowa przy wejściu do kamienicy przy ul. Włodkowica nr 5 we Wrocławiu

Jakub Rotbaum (ur. 11 lipca 1901 w Żelechowie, zm. 30 stycznia 1994 we Wrocławiu) – polski i żydowski reżyser teatralny i malarz, od roku 1949 mieszkający we Wrocławiu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Dawida. Starszy brat Lii Rotbaum, również reżysera. Ukończył Szkołę Sztuk Zdobniczych, Akademię Sztuk Pięknych i Szkołę Filmową w Warszawie. W roku 1930 objął kierownictwo artystyczne Trupy Wileńskiej. W 1934 także moskiewskie Studio Teatralne przy Państwowym Teatrze Żydowskim. Współpracował także z Teatrem Młodych[1].

W roku 1938 wyjechał do Paryża, w roku 1940 do Nowego Jorku. Działał w teatrach w Ameryce, Australii, Anglii i Francji.

Do Wrocławia przyjechał w 1949 z inicjatywy Idy Kamińskiej. Do 1952 kierownik artystyczny teatru żydowskiego we Wrocławiu, później (do 1962) kierownik polskiej sceny dramatycznej w tym mieście, a następnie jej reżyser. Do roku 1967, kiedy formalnie przeszedł na emeryturę, reżyserował liczne spektakle, w tym klasyki (jak „HamletSzekspira, „Opera za trzy groszeBrechta, „Trzy siostry” Czechowa), także polskiej (jak „WeseleWyspiańskiego). W 1950 roku Rotbaum, po raz pierwszy na polskiej ziemi, wystawił w Dolnośląskim Teatrze Żydowskim swój „Sen o Goldfadenie”, a w 1952 roku już w Teatrze Polskim we Wrocławiu „Człowieka z karabinem” Pogodina. Pracował gościnnie również w innych miastach, w tym w Warszawie, a także za granicą (w São Paulo, Paryżu i Bukareszcie). Później nadal aktywny zawodowo, ale po wydarzeniach marcowych '68 pozwolono mu już tylko na pracę z repertuarem żydowskim. Wystawiał sztuki nietypowe w czasach realizmu socjalistycznego[2].

Pochowany na nowym cmentarzu żydowskim przy ulicy Lotniczej we Wrocławiu.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Nagroda Państwowa II stopnia za inscenizację i reżyserię sztuki Pogodina pt. Człowiek z karabinem w Państwowym Teatrze Polskim we Wrocławiu (1952)[6][7]
  • Nagroda Państwowa III stopnia (1953)[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael C. Steinlauf, Yung-teater [online], encyclopedia.yivo.org [dostęp 2024-10-22].
  2. Artur Hofman na podstawie rozmowy z Rafałem Dajborem, Kolory Teatru Według Jakuba Rotbauma, „Słowo Żydowskie” (nr 11), listopad 2023, str.16.
  3. M.P. z 1956 r. nr 67, poz. 834 „za zasługi w dziedzinie sztuki teatralnej i pracy zawodowej”.
  4. M.P. z 1954 r. nr 108, poz. 1458 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  5. M.P. z 1956 r. nr 3, poz. 27 - Uchwała Rady Państwa z dnia 22 lipca 1955 r. nr 0/1400 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
  6. Uchwała Prezydium Rządu w sprawie przyznania nagród za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki za rok 1952. „Trybuna Ludu”. Rok V, Nr 203 (1265), s. 6, 23 lipca 1952. Warszawa: KLC PZPR. [dostęp 2024-08-02]. 
  7. Dziennik Polski, rok VIII, nr 176, (2639), s. 3.
  8. Dziennik Polski, rok IX, nr 173 (2948), s. 7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]