James Rossiter – Wikipedia, wolna encyklopedia

James Rossiter
Ilustracja
James Rossiter (2014)
Państwo

 Wielka Brytania

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1983
Oksford

Strona internetowa

James Rossiter (ur. 25 sierpnia 1983 w Oksfordzie) – brytyjski kierowca wyścigowy.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault

[edytuj | edytuj kod]

Rossiter karierę rozpoczynał w wieku 14 lat, od kartingu. Po sześciu latach jeżdżenia na kartach, w 2001 roku zadebiutował w Formule Audi Palmer. W tym samym roku uczestniczył również w kilku rundach Brytyjskiej Formuły Renault. W latach 20022003 kontynuował starty w tej serii. Najlepszy okazał się ostatni sezon, kiedy to został sklasyfikowany na 3. miejscu, za takimi gwiazdami, jak Lewis Hamilton i Alex Lloyd.

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

Po obiecujących wynikach dostał szansę testów w ekipie startującej w Brytyjskiej Formule 3. Dobre wyniki w jego wykonaniu zaowocowały podpisaniem kontraktu, z francuską stajnią Signature-Plus. W ciągu sezonu dwanaście razy stanął na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu, zajmując ostatecznie 3. pozycję w klasyfikacji generalnej.

Rok później awansował z francuskim zespołem do Formuły 3 Euroseries, gdzie jeździł razem z Francuzem Loïciem Duvalem. Ostatecznie z dorobkiem trzech wizyt na podium (w tym jedno zwycięstwo, na torze Hockenheimring), zmagania zakończył na 7. miejscu.

Formuła Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]

W roku 2007 podpisał kontrakt z ekipą Pons Racing, na starty w Formule Renault 3.5. Uzyskane punkty pozwoliły mu na zajęcie 13. lokaty w końcowej klasyfikacji.

Formuła 1

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2005–2006 pełnił funkcję kierowcy testowego japońskiej stajni F1Honda (w 2005 roku BAR-Honda). W sezonie 2007 był testerem ekipy Super Aguri, będącej drugorzędną ekipą japońskiego giganta. Rok 2008 był ostatnim, w którym James był związany kontraktem ze stajnią Formuły 1. Wówczas powrócił do testerstwa w zespole Hondy.

American Le Mans Series

[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2008 Rossiter wystąpił w trzech wyścigach Amerykańskiej serii Le Mans, w zespole Michael Andretti. Wygrawszy jeden z nich, ostatecznie rywalizację ukończył na 22. miejscu (w klasie LMP2 był czternasty).

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Seria Zespół Wyścigi PP Zwycięstwa Punkty Pozycja
2002 Brytyjska Formuła Renault Fortec Motorsport 11 0 0 0 13
2003 Brytyjska Formuła Renault Fortec Motorsport 16 1 1 347 3
2004 Brytyjska Formuła Renault Fortec Motorsport 24 4 3 228 3
2005 Formuła 3 Euroseries Signature-Plus 20 0 1 51 7
2005 Formuła 1 BAR kierowca testowy
2006 World Series by Renault Pons Racing 17 0 0 33 14
Formuła 1 Honda kierowca testowy
2007 Formuła 1 Super Aguri kierowca testowy
2008 Formuła 1 Honda kierowca testowy
American Le Mans Series Andretti Green Racing 3 0 1 39 22
2011 Le Mans Series Lotus Jetalliance (GTE Pro) 1 0 0 0 51
24h Le Mans Lotus Jetalliance (GTE Pro) 1 0 0 N/A 22
2012 Formuła 1 Force India kierowca testowy
FIA World Endurance Championship Lotus 4 0 0 4,5 44
FIA World Endurance Championship – LMP2 Lotus 6 0 0 NS
2013 Formuła 1 Force India kierowca testowy
Super GT Japan - GT500 Lexus Team Petronas Tom’s 8 0 2 60 3
Super GT Japan - GT500 - Fuji Sprint Cup 1 0 0 21 3
FIA World Endurance Championship Trophy for LMP2 Drivers Lotus 4 0 0 8 25
FIA World Endurance Championship 0,75 39
24h Le Mans - LMP2 1 0 0 N/A NS
Japanese Championship SUPER FORMULA Petronas Team Tom’s 3 0 0 2,5 16
2014 Super GT Japan - GT500 Lexus Team Petronas Tom’s 8 0 2 68 3
Japanese Championship Super Formula Kondo Racing 9 0 0 22 6
FIA World Endurance Championship Lotus 0,5 25
FIA World Endurance Championship - LMP1 2 0 0 0 NS
FIA World Endurance Trophy for LMP1 Private Team Drivers 18 4

Wyniki w Formule Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2006 Pons Racing Belgia
ZOL
Belgia
ZOL
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Belgia
SFR
Belgia
SFR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Francja
FRA
Francja
FRA
Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
33 14
5 NU 2 NU 5 9 6 NU 24 NU NU NU NU 16 17 9 NU

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]