Jan (biskup wrocławski) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kraj działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
Biskup wrocławski | |
Okres sprawowania | 1000–1038? |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja |
Jan (Johannes Wrotizlaensis episcopus) – pierwszy biskup Wrocławia, który objął władzę nad diecezją wrocławską w chwili jej utworzenia w roku 1000 na zjeździe gnieźnieńskim. Oprócz imienia nie wiadomo o nim nic pewnego[1]. Prawdopodobnie za jego panowania wybudowano we Wrocławiu murowaną katedrę przedromańską, zastępując starszy kościół[2].
Wskutek reakcji pogańskiej, a także najazdu księcia czeskiego Brzetysława I na Polskę, wrocławska katedra została zniszczona[2], biskupstwo upadło, a postać pierwszego biskupa wrocławskiego uległa zapomnieniu[1]. Istnieje przypuszczenie, że również wtedy poniósł śmierć biskup wrocławski i że mógłby to być właśnie Jan[1]. Biskupstwo reaktywowano dopiero w 1051, kiedy po odzyskaniu Śląska przez Kazimierza I Odnowiciela, władzę nad diecezją objął biskup Hieronim, od którego zaczyna się numeracja imion biskupów wrocławskich[3]. Następcą Hieronima był biskup również o imieniu Jan, znany z kronik jako Jan I[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Pater 2000 ↓, s. 11.
- ↑ a b Maciej Małachowicz. Początki wrocławskiej katedry św. Jana. „Kalendarz Wrocławski”, s. 152, 2002. Towarzystwo Miłośników Wrocławia. ISSN 0449-6906.
- ↑ Pater 2000 ↓, s. 13.
- ↑ Pater 2000 ↓, s. 15.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Pater: Poczet biskupów wrocławskich.. Wrocław: Wydawnictwo DTSK Silesia, 2000. ISBN 83-85689-88-5.