Jan (biskup wrocławski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

X wiek

Biskup wrocławski
Okres sprawowania

1000–1038?

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

diecezja wrocławska

Jan (Johannes Wrotizlaensis episcopus) – pierwszy biskup Wrocławia, który objął władzę nad diecezją wrocławską w chwili jej utworzenia w roku 1000 na zjeździe gnieźnieńskim. Oprócz imienia nie wiadomo o nim nic pewnego[1]. Prawdopodobnie za jego panowania wybudowano we Wrocławiu murowaną katedrę przedromańską, zastępując starszy kościół[2].

Wskutek reakcji pogańskiej, a także najazdu księcia czeskiego Brzetysława I na Polskę, wrocławska katedra została zniszczona[2], biskupstwo upadło, a postać pierwszego biskupa wrocławskiego uległa zapomnieniu[1]. Istnieje przypuszczenie, że również wtedy poniósł śmierć biskup wrocławski i że mógłby to być właśnie Jan[1]. Biskupstwo reaktywowano dopiero w 1051, kiedy po odzyskaniu Śląska przez Kazimierza I Odnowiciela, władzę nad diecezją objął biskup Hieronim, od którego zaczyna się numeracja imion biskupów wrocławskich[3]. Następcą Hieronima był biskup również o imieniu Jan, znany z kronik jako Jan I[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Pater 2000 ↓, s. 11.
  2. a b Maciej Małachowicz. Początki wrocławskiej katedry św. Jana. „Kalendarz Wrocławski”, s. 152, 2002. Towarzystwo Miłośników Wrocławia. ISSN 0449-6906. 
  3. Pater 2000 ↓, s. 13.
  4. Pater 2000 ↓, s. 15.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]