Jan Drzewiecki (pianista) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy pianisty. Zobacz też: Jan Drzewiecki.

Jan Drzewiecki (ur. 18 czerwca 1938 w Bydgoszczy, zm. 28 listopada 2006 w Inowrocławiu) – polski pianista, aranżer, pedagog muzyczny, kompozytor.

W 1952 ukończył Szkołę Podstawową nr 25 oraz Państwową Niższą Szkołę Muzyczną w Bydgoszczy, następnie naukę kontynuował w Państwowym Liceum Muzycznym w tym samym mieście. Po maturze w 1957 rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu na Wydziale Instrumentalnym, w klasie fortepianu. Następnie przeniósł się na studia do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie na Wydział Kompozycji, Teorii i Dyrygentury (dyplom 4 września 1964)^[1]. Jeszcze w trakcie studiów w 1962 rozpoczął pracę w Liceum Muzycznym w Bydgoszczy. W szkole tej pracował do 1969 i następnie w latach 1977–1982. Później do 1992 współpracował z tą szkołą jako akompaniator w klasach instrumentalnych i wokalnych.

W latach 1966–1969 był chórmistrzem i kierownikiem chóru Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Bydgoskiej, a w latach 1977–1979 kierownikiem artystycznym tego zespołu^[2][3]. W latach 1967–1972 był kierownikiem zespołu rozrywkowego Relaks. W latach 1971–1976 pracował w Zespole Estradowym Pomorskiego Okręgu Wojskowego Czarne Berety.

Współpracował z Estradą Bydgoską. Akompaniował takim solistom jak, m.in., Barbara Dunin, Zbigniew Kurtycz, Jacek Lech, Katarzyna Sobczyk. Był pianistą parodysty Andrzeja Bychowskiego.

Od 1982 był wykładowcą Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy^[4], a po przejściu na emeryturę (w 1999) kontynuował pracę pedagogiczną do 2001^[5].

W latach 80. współpracował (jako pianista, kierownik muzyczny i kompozytor) z reaktywowanym po wielu latach kabaretem Eksces Wieczorny.

W latach 90. zrealizował kilka zagranicznych kontraktów grając na statkach, m.in., w USA, Meksyku, Kolumbii i Karaibach oraz koncertując w niemieckich kurortach. Odbył także w latach 1999–2000 cykl estradowych koncertów w Austrii, Danii i Niemczech.

Występował jako akompaniator w licznych kameralnych koncertach operetkowych w miejscowościach kuracyjnych (Ciechocinek, Inowrocław) oraz wspomagał Teatr Polski w Bydgoszczy w realizacji spektakli muzycznych^[6].

Zmarł 28 listopada 2006 w Inowrocławiu^[7]. Został pochowany 2 grudnia tego samego roku na cmentarzu św. Józefa Rzemieślnika przy ul. Toruńskiej 164 w Bydgoszczy^[8].

W marcu 1978 zarząd Zespołu Pieśni i Tańca Ziemi Bydgoskiej przyznał Janowi Drzewieckiemu srebrną odznakę honorową (legitymacja nr 6)^{[potrzebny przypis]}.

We wrześniu 2006 prezydent Bydgoszczy Konstanty Dombrowicz nagrodził Jana Drzewieckiego za wieloletni wysiłek oraz trud włożony w rozwój bydgoskiego życia kulturalnego^{[potrzebny przypis]}.

Był synem Józefy z domu Szulc^[9] oraz Aleksandra.

Żona Aleksandra Drzewiecka (1939–2019) była absolwentką Akademii Medycznej w Gdańsku oraz lekarzem pediatrą w Bydgoszczy^[10][11]. Mieli cztery córki, które w komplecie zdobyły wykształcenie muzyczne:

• Mirosława jest skrzypaczką w Filharmonii Bałtyckiej^{[12][13][14][15][16][17]}
• Katarzyna wiolonczelistką w Sinfonii Varsovia^[18]
• Hanna skrzypaczką w Teatrze Wielkim w Łodzi^[19]
• Ewa skrzypaczką w Toruńskiej Orkiestrze Symfonicznej^[20][21].

• Maciej Dyakowski: Bydgoska muzyka rozrywkowa. Pamiętnik Macieja Dyakowskiego. Bydgoszcz: Studio Reklamy i Poligrafii Forest, 2005. Brak numerów stron w książce
• Zdzisław Pruss, Rajmund Kuczma, Alicja Weber: Bydgoski leksykon muzyczny. Bydgoszcz: Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne: Bydgoski Dom Wydawniczy Margrafsen, 2004, s. 121–122. ISBN 83-85327-68-1.
• praca zbiorowa pod red. Marka Podhajskiego: Kompozytorzy polscy: 1918-2000. T. 2, Biogramy. Wydawnictwo Akademii Muzycznej im. S. Moniuszki w Gdańsku, 2005. ISBN 978-83-89444-83-7. Brak numerów stron w książce

• Akompaniament fortepianowy prof. Jana Drzewieckiego do „Sorento” w wykonaniu Urszuli Walaszczyk (pkt 29). infobydgoszcz.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-27)].
• Drzewiecki Jan
• Jan Drzewiecki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2023-01-13] .