Jan Eliasz Mieleszko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Eliasz Mieleszko

Korczak
Data urodzenia	1552
Data śmierci	13 maja 1622
Ojciec	Jan Mieleszko
Matka	Anastazja Tyszkiewicz

Jan Eliasz Mieleszko herbu Korczak (ur. 1552, zm. 13 maja 1622) – kasztelan brzeskolitewski, mścisławski i smoleński.

Urodził się w rodzinie Jana (Iwana) Mieleszki herbu Korczak (ok. 1518–1600), marszałka słonimskiego, i Anastazji Tyszkiewicz, córki Bazylego (Wasyla) Tyszkiewicza (zm. 1571), wojewody smoleńskiego. Ojciec był dziedzicem Dziewiątkowic Nowych i rzekomym autorem słynnej sejmowej mowy pt. „Mowa Iwana Mieleszki”.

Początkowo podkomorzy mozyrski, następnie podstarości słonimski 1591 i marszałek słonimski. Ufundował klasztor Bazylianów w Żyrowicach. Pełnił urząd kasztelana mścisławskiego od 1603 do 1610, następnie został kasztelanem brzeskim (1610–1615). Od 1615 do śmierci był kasztelanem smoleńskim. Ożenił się z Anną Fursową i miał córkę, która później została żoną Mateusza Borzymińskigo (zm. 1610), wójta wileńskiego.

Był wyznawcą prawoławia, następnie unitą^[1].

• Hr. Seweryn Uruski "Herbarz. Rodzina szlachty polskiej" (tom 11, str. 307-309, Meleszko, v. Mieleszko herbu Korczak)