Jan Joest van Kalkar – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Joest van Kalkar

Data i miejsce urodzenia	między 1450 a 1460 Wesel
Data i miejsce śmierci	1519 Haarlem
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	malarstwo
Epoka	renesans
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Joest van Kalkar^[1] lub Jan Joest van Haarlem (ur. między 1450 a 1460 w Wesel, zm. w 1519 w Haarlemie) – niemiecko-niderlandzki malarz, rysownik i rzeźbiarz.

Kształcił się być może w warsztacie swego wuja Dericka Baegerta. W l. 1491-1508 działał w Kalkarze. W 1512 przebywał w Werden nad Ruhrą. Od 1509 zamieszkał w Haarlemie. Prawdopodobnie odbył też podróż do Włoch (Genua, Neapol).

Jego uczniami byli Bartholomäus Bruyn i Joos van Cleve.

Malował obrazy ołtarzowe, sceny rodzajowe, pejzaże i portrety. Jego głównym dziełem jest ołtarz główny Życie Chrystusa (1505-08) w kościele św. Mikołaja w Kalkarze. W 20 wielkoformatowych kwaterach przedstawił sceny z życia i Pasji Chrystusa. Wykonał też ołtarz Siedem boleści Marii (1505) do katedry w Palencii. Tworzył pod wpływem Gerarda Davida i Geertgena tot Sint Jansa.

• Portret mężczyzny - ok. 1505, 32 × 21 cm, Germanisches Nationalmuseum, Norymberga
• Adoracja Dzieciątka - 1515, 104 x 70 cm, Metropolitan Museum of Art, Nowy Jork
• Pojmanie Chrystusa - Musée des Beaux-Arts, Dijon
• Tryptyk Adoracja Dzieciątka - Stara Pinakoteka, Monachium

• WolfgangW. Hütt WolfgangW., Niemieckie malarstwo i grafika późnego gotyku i renesansu, SławomirS. Błaut (tłum.), Warszawa: PWN, 1985, ISBN 83-01-04621-X, OCLC 749922177 . Brak numerów stron w książce
• Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992, ISBN 83-7079-076-3