French
DeutschJan Kazimierz Krasiński – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Ślepowron | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | Anna Michowska |
| Żona | Urszula Grzybowska |
| Dzieci | Jan Dobrogost Krasiński |
Jan Kazimierz Krasiński herbu Ślepowron (ur. 1607 w Ciechanowie, zm. 28 marca 1669) – podskarbi wielki koronny w latach 1658–1668, wojewoda płocki w latach 1650–1659, kasztelan płocki w latach 1646–1650, kasztelan warszawski w latach 1637–1646, kasztelan ciechanowski w 1637 roku, podkomorzy ciechanowski w 1634 roku, ochmistrz królewicza Karola Ferdynanda, od 1634, starosta nowokorczyński do 1651 roku, starosta nowomiejski w 1660 roku[1], pułkownik królewski w 1661 roku, starosta łomżyński w latach 1652–1661, starosta płocki od 1637 roku, dworzanin i sekretarz króla w 1631 roku, marszałek sejmiku generalnego województwa mazowieckiego w 1630 i 1634 roku[2].
Syn Stanisława, ojciec Jana Dobrogosta. Pierwsza żona Urszula Grzybowska od 1635 zmarła w 1647 – dzieci Jan Bonawentura Krasiński i Joanna Maria Krasińska. Drugą żoną była Amata Andrea Andrault de Langeron (zm. 1663) (starsza pokojowa królowej Ludwiki Marii). Z drugiego małżeństwa dzieci nie miał.
Studiował w kolegium jezuitów w Pułtusku w 1617 roku, w Strasburgu w 1623 roku, w Bazylei w latach 1623–1628, w Norymberdze w 1628 roku[3].
W 1631 był delegatem do Trybunału Radomskiego, w 1634 zaś komisarzem do zapłaty wojsku. W 1630 i 1634 był marszałkiem sejmiku generalnego mazowieckiego. Był starostą Łomży, Nowego Miasta Korczyna, Przasnysza i Parczewa.
W 1632 roku był elektorem Władysława IV Wazy z ziemi ciechanowskiej[4]. W czasie potopu szwedzkiego dowodził wojskami polskimi w bitwie pod Nowym Dworem.
W 1634 roku wyznaczony na sejmie komisarzem z Koła Poselskiego do zapłaty wojsku[5]. Poseł sejmy ekstraordynaryjne 1634 roku (z sejmiku ciechanowskiego) i 1635 roku[6]. Poseł na sejm koronacyjny 1633 roku[7].
Podpisał pacta conventa Jana II Kazimierza Wazy w 1648 roku[8].
Stał na czele polskich komisarzy, którzy 3 listopada 1656 roku zawarli z Rosją rozejm w Niemieży[9]. Często uczestniczył w trudnych komisjach skarbowych, w 1666 nakazał przyjmować cło tylko w złocie i srebrze. Należał do gorliwych stronników Ludwiki Marii, zwłaszcza w jej prób reform ustrojowych. Został pochowany 25 kwietnia 1669 w Krasnem w ziemi ciechanowskiej, gdzie wybudował szpital i odrestaurował kościół oraz wzniósł pomniki swym przodkom[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W tym roku uzyskał dożywocie na starostwo nowomiejskie z Amatą Andrault de Langeron, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 283.
- ↑ Jolanta Choińska-Mika, Sejmiki mazowieckie w dobie Wazów, Warszawa 1998, s. 70.
- ↑ Marcin Broniarczyk, Wykształcenie świeckich senatorów w Koronie za Władysława IV, w: Kwartalnik Historyczny, R. 119, nr 2 (2012), s. 283.
- ↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta … roku 1632, [b.n.s.]
- ↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 397.
- ↑ Przemysław Paradowski, W obliczu „nagłych potrzeb Rzeczypospolitej”. Sejmy ekstraordynaryjne za panowania Władysława IV Wazy, Toruń 2005, s. 249.
- ↑ Jan Dzięgielewski, Izba poselska w systemie władzy Rzeczypospolitej w czasach Władysława IV, Warszawa 1992, s. 170.
- ↑ Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 20.
- ↑ Mirosław Nagielski, Warszawa 1656, Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1990, s. 235, ISBN 83-11-07786-X, OCLC 69331222.
- ↑ Biografia Jana Kazimierza Krasińskiego w iPSB.