Jan Krok-Paszkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Krok-Paszkowski

Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1925 Siedlce
Data i miejsce śmierci	23 października 2007 Londyn
Zawód, zajęcie	pisarz, publicysta, dziennikarz, działacz emigracyjny
Krewni i powinowaci	Henryk Krok-Paszkowski (ojciec)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Krok-Paszkowski

Gozdawa

kapral podchorąży
Data i miejsce urodzenia	20 sierpnia 1925 Siedlce
Data i miejsce śmierci	23 października 2007 Londyn
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	Grupa artyleryjska „Granat” 2 Korpus Polski (PSZ)
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa powstanie warszawskie
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Krok-Paszkowski (ur. 20 sierpnia 1925 w Siedlcach, zm. 23 października 2007 w Londynie) – polski pisarz, publicysta, działacz polityczny na emigracji, wieloletni szef Polskiej Sekcji BBC, pracownik Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, członek Związku Pisarzy Polskich, współpracownik tygodnika „The Economist” i Encyklopedii Brytyjskiej, powstaniec warszawski.

Był synem bliskiego współpracownika marszałka Piłsudskiego, gen. Henryka Krok-Paszkowskiego, dowódcy plutonu I Kadrowej Kompanii strzelców, a następnie dowódcy samej kompanii. W czasie II wojny światowej uczestniczył w powstaniu warszawskim. W randze kaprala podchorążego był dowódcą oddziału dywersji bojowej Grupy Artyleryjskiej„ Granat”. 11 września 1944 został ranny. Po zakończeniu działań wojennych więziony przez UB, przebywał następnie we Włoszech, gdzie wstąpił do 2 Korpusu PSZ, z którym ewakuował się do Wielkiej Brytanii.

Studiował nauki politycznie Londynie. W latach 1952–1965 był pracownikiem Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium, gdzie specjalizował się w tematyce gospodarczej i politycznej integracji europejskiej. Przyczyną odejścia Krok-Paszkowskiego z RWE był konflikt poglądów z Janem Nowakiem-Jeziorańskim na temat kredytu zaufania dla Władysława Gomułki, stanowczo krytykowanego przez Kroka. Do konfrontacji zdań doszło w 1965 r., podczas konferencji programowej w Feldafingu pod Monachium.

W latach 1966–1985 był kierownikiem sekcji polskiej BBC w Londynie, a następnie kierował regionalnym działem Europy Południowo-Wschodniej. W latach 1987–1988 nawiązał na nowo współpracę z RWE gdzie pełnił funkcję doradcy dyrekcji amerykańskiej. Był działaczem organizacji „Niepodległość i Demokracja” w Londynie. Po przemianach demokratycznych w Polsce w 1989 r., prowadził kursy dla dziennikarzy telewizyjnych z ramienia Fundacji Konrada Adenauera.

• „1000 lat – 100 dat w historii Polski i świata” (Polska Fundacja Kulturalna, Londyn, 1999 r., ISBN 0-85065-249-9)
• „Mój bieg przez XX wiek” („Norbertinum”, Lublin, 1990 r., ISBN 83-85131-02-7)

• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
• Krzyż Zasługi z Mieczami (dwukrotnie)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1993)

• Internetowy Serwis Informacyjny Wiadomości Gazeta.pl (cheko, PAP 2007-10-23, ostatnia aktualizacja 2007-10-23 17:42)
• Fragmenty książki prof. Jerzego Roberta Nowaka „Życiorysy bez retuszu. 'Kurier z Waszyngtonu’ Jan Nowak-Jeziorański” Nasz Dziennik, 20.05.2003. naszawitryna.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-21)].