Jan Naglik – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Naglik
Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1920
Bielsko-Biała

Data śmierci

po 1980

Chargé d’affaires PRL w Ekwadorze
Okres

od 26 kwietnia 1971
do 30 października 1972

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Bronisław Gajda

Następca

Jan Janiszewski

Jan Józef Naglik (ur. 13 listopada 1920 w Bielsku-Białej[1], zm. po 1980) – polski ekonomista i dyplomata, chargé d’affaires w Ekwadorze (1971–1972).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Julii. Ukończył średnią Szkołę Handlową w Bielsku-Białej. W marcu 1939 rozpoczął pracę w banku. Podczas okupacji niemieckiej został wywieziony na roboty przymusowe do III Rzeszy. Do Polski powrócił pod koniec 1946. Został zatrudniony w Banku Gospodarstwa Spółdzielczego w Bielsku-Białej. W 1948 przeniósł się do Warszawy, by rozpocząć pracę w Przedsiębiorstwie Handlu Zagranicznego Varimex, dochodząc od stanowisku referenta, poprzez kierownika sekcji (1950) do dyrektora biura (1966). Był zatrudniony także w PHZ Ciech, Metronex. W latach 1969–1972 pracował w Ambasadzie w Quito[1], którą od 26 kwietnia 1971 do 30 października 1972 kierował jako chargé d’affaires w Ekwadorze[2]. W 1980 został mianowany zastępcą dyrektora Spółki DEPOLMA w Republice Federalnej Niemiec[1].

W 1962 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełnił funkcje członka egzekutywy podstawowej organizacji partyjnej przy PHZ Varimex (1963–1965) oraz wykładowcy szkolenia partyjnego POP przy PHZ Metronex (od 1974)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [dostęp 2023-07-05] [zarchiwizowane 2023-07-05].
  2. Wojciech Materski, Waldemar Michowicz, Historia dyplomacji polskiej, t. VI, Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, 2010, s. 966, ISBN 978-83-89607-94-2 [dostęp 2023-07-05].