Jan Orsza-Łukaszewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Orsza-Łukaszewicz
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1907
Kamionki

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1985
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser

Lata aktywności

1944–1985

Jan Orsza-Łukaszewicz, znany również jako Jan Orsza (ur. 24 czerwca 1907 w Kamionkach, zm. 13 listopada 1985 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1928 roku zdał aktorski egzamin eksternistyczny ZASP. 18 lutego 1963 roku zdał natomiast reżyserski egzamin eksternistyczny w Warszawie.

Do zawodu aktorskiego przygotowywał się we Lwowie, m.in. pod okiem Janusza Strachockiego. Pracował w Płocku, Lublinie, Łodzi, Lwowie i Łucku. W trakcie wojny pracował w lokalach gastronomicznych we Lwowie i Warszawie. W latach 1944–47 przebywał w ZSRR. Po wojnie pracował w następujących teatrach:

Pochowany na cmentarzu Północnym w Warszawie[1].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Teatr Telewizji

[edytuj | edytuj kod]

Ma na koncie kilkanaście ról w spektaklach teatru telewizji. Zagrał m.in. w sztuce „Epilog Norymberski” (1969r.), „Balladyna” (1970r.) i „Czarownica” (1973)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Orsza [hasło w wyszukiwarce internetowej] [online], cmentarze.komunalne.com [dostęp 2023-06-24].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]