Jan Rusin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tablica upamiętniająca Jana Rusina w rodzinnej wsi Bieńkówce

Jan Rusin (ur. 23 czerwca 1889 w Bieńkówce, zm. 3 lipca 1946 tamże)[1] – polski polityk, poseł do Krajowej Rady Narodowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był działaczem Stronnictwa Ludowego. Od 3 maja 1945 pełnił mandat posła Krajowej Rady Narodowej kadencji 1943–1947[1][2]. Był także członkiem Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie i członkiem wydziału powiatowego w Wadowicach[2].

Zginął zastrzelony 3 lipca 1946 w swojej rodzinnej miejscowości, Bieńkówce, przez partyzantów – według doniesień prasowych – z Narodowych Sił Zbrojnych[3][4][5][6][2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jan Rusin. Biblioteka Sejmowa. [dostęp 2016-03-11]. (pol.).
  2. a b c Jan Rusin. Nekrolog. „Dziennik Polski”, s. 2, Nr 183 z 6 lipca 1946. 
  3. Stanisław Wroński, Maria Zwolakowa: Polska 1944-1955. Warszawa 1966, s. 150.
  4. Jan Rusin. Nekrolog. „Rzeczpospolita”, s. 1, Nr 183 z 6 lipca 1946. 
  5. Maciej Korkuć: Jan Sałapatek „Orzeł”. prezydent.pl. s. 107. [dostęp 2016-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-06)].
  6. Nowa ofiara bandy NSZ. „Dziennik Polski”, s. 6, Nr 182 z 5 lipca 1946. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]