Jan z Kazimierza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan
Inkwizytor, prowincjał
Data i miejsce urodzenia

1500
Kazimierz

Data i miejsce śmierci

26 marca 1558
Kraków

Prowincjał polskiej prowincji karmelitów
Okres sprawowania

1555–26 marca 1558

Inkwizytor diecezji krakowskiej
Okres sprawowania

1541–1555

Wyznanie

rzymskokatolickie

Inkardynacja

Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel

Jan z Kazimierza (ur. 1500, zm. 26 marca 1558) – polski karmelita i inkwizytor.

Pochodził z Kazimierza i w młodym wieku wstąpił do zakonu karmelitów w klasztorze w Krakowie na Piasku. Następnie ukończył studia na Akademii Krakowskiej, uzyskując tytuł doktora teologii (1529). W 1541 sprawował urząd przeora klasztoru karmelitów na Piasku. W tym samym roku biskup krakowski Piotr Gamrat mianował go inkwizytorem dla diecezji krakowskiej[1]. Od 1555 aż do śmierci był prowincjałem karmelitów w Polsce[2].

Jako inkwizytor krakowski otrzymał w 1552 list od papieża Juliusza III nakazujący mu wszczęcie postępowania w sprawie poglądów religijnych ówczesnego prymasa Mikołaja Dzierzgowskiego oraz biskupa chełmińskiego Jakuba Uchańskiego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ludwik Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich, Tom 3, s. 344; Tadeusz Ulewicz, Jan Kochanowski, Cracovia litterarum, Kraków 1991, s. 250; Bolesław Kumor, Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, Tom 2, Kraków 1999, s. 441.
  2. Bronisław Panek, Prowincjonałowie karmelitów na ziemiach polskich (1397-1997), Saeculum Christianum : pismo historyczno-społeczne 4/2 (1997), s. 89.
  3. Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. 13. Londyn: 1924, s. 235.