Jan z Kazimierza – Wikipedia, wolna encyklopedia
Inkwizytor, prowincjał | |
Data i miejsce urodzenia | 1500 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 26 marca 1558 |
Prowincjał polskiej prowincji karmelitów | |
Okres sprawowania | 1555–26 marca 1558 |
Inkwizytor diecezji krakowskiej | |
Okres sprawowania | 1541–1555 |
Wyznanie | rzymskokatolickie |
Inkardynacja | Zakon Braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel |
Jan z Kazimierza (ur. 1500, zm. 26 marca 1558) – polski karmelita i inkwizytor.
Pochodził z Kazimierza i w młodym wieku wstąpił do zakonu karmelitów w klasztorze w Krakowie na Piasku. Następnie ukończył studia na Akademii Krakowskiej, uzyskując tytuł doktora teologii (1529). W 1541 sprawował urząd przeora klasztoru karmelitów na Piasku. W tym samym roku biskup krakowski Piotr Gamrat mianował go inkwizytorem dla diecezji krakowskiej[1]. Od 1555 aż do śmierci był prowincjałem karmelitów w Polsce[2].
Jako inkwizytor krakowski otrzymał w 1552 list od papieża Juliusza III nakazujący mu wszczęcie postępowania w sprawie poglądów religijnych ówczesnego prymasa Mikołaja Dzierzgowskiego oraz biskupa chełmińskiego Jakuba Uchańskiego[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ludwik Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich, Tom 3, s. 344; Tadeusz Ulewicz, Jan Kochanowski, Cracovia litterarum, Kraków 1991, s. 250; Bolesław Kumor, Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795, Tom 2, Kraków 1999, s. 441.
- ↑ Bronisław Panek, Prowincjonałowie karmelitów na ziemiach polskich (1397-1997), Saeculum Christianum : pismo historyczno-społeczne 4/2 (1997), s. 89.
- ↑ Ludwig von Pastor: History of the Popes. T. 13. Londyn: 1924, s. 235.