Janusz Przewłocki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Henryk Janusz Przewłocki

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1927 Mordy
Data i miejsce śmierci	5 lipca 2007 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz leśny w Laskach
Zawód, zajęcie	inżynier, nauczyciel, wydawca, kolekcjoner i bibliofil, działacz opozycji
Odznaczenia

Jan Henryk Janusz Przewłocki (ur. 24 marca 1927 w Mordach, zm. 5 lipca 2007 w Warszawie) – polski inżynier, nauczyciel, wydawca, kolekcjoner i bibliofil, działacz opozycji demokratycznej w PRL-u.

Syn Henryka Przewłockiego (1884–1946) i Karoliny Marii Hutten-Czapskiej (1891–1967), brat Henryka M. Przewłockiego, wnuk Konstantego Przewłockiego, prawnuk Emeryka Hutten-Czapskiego i Friedricha Thuna^[1]. W czasie II wojny światowej walczył w AK. Po wojnie pracował w Instytucie Wydawniczym "Pax". W 1951 poślubił Elżbietę Czartoryską z Konarzewa.

Współpracował z "Kulturą" paryską. Związany z opozycją demokratyczną, redaktor "Biuletynu Informacyjnego" Komitetu Obrony Robotników (redaktor rubryki pt.: "Kościół i wierni"). Internowany 13 grudnia 1981. W latach 80. był członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek.

Pod koniec 1987 był współtwórcą Archiwum Wschodniego. Następnie działacz Związku Sybiraków, po reaktywacji związku pierwszy zastępca prezesa Zarządu Głównego, twórca Komisji Historycznej Związku. Utworzył i redagował serię książkową „Wspomnienia Sybiraków".

Znawca starej fotografii polskiej. Stworzył niepowtarzalny, wielotysięczny zbiór fotografii polskiej arystokracji i ziemiaństwa, których fragment był prezentowany na wystawie "Wokół pałacu i dworu. Świat ocalony w kolekcji Janusza Przewłockiego" w Domu Spotkań z Historią w 2007 r.^[2] Fragment kolekcji znalazł się również w edycji książkowej wydawnictwa "Karta"pt. "Wokół dworu i pałacu. Z kolekcji Janusza Przewłockiego"^[3].

W 2006 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (w 30. rocznicę powstania KOR).

Pochowany na cmentarzu leśnym w podwarszawskich Laskach.