Jazep Adamowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jazep Adamowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1897
Bobrujsk

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1937
Mińsk

Premier Białoruskiej SRR
Okres

od 1924
do 1927

Poprzednik

Alaksandr Czerwiakau

Następca

Mikałaj Haładzied

Jazep Adamowicz, biał. Язэп Адамовіч (ur. 26 grudnia 1896?/7 stycznia 1897 w Bobrujsku, zm. 22 kwietnia 1937 w Mińsku) – białoruski działacz polityczny, komunista, premier Białoruskiej SRR.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny robotniczej, już w wieku 10 lat podjął pracę fizyczną w Bobrujsku, później pracował na terenie Mińska i Tbilisi.

W czasie I wojny światowej walczył w armii rosyjskiej. W 1916 roku wstąpił do SDPRR(b), by dwa lata później organizować białoruski ruch bolszewicki. W 1918 roku mianowano go komisarzem guberni smoleńskiej, walczył z siłami antybolszewickimi w trzech guberniach wschodniej Białorusi (smoleńskiej, homelskiej i witebskiej).

Od września 1920 roku pełnił funkcję komisarza wojskowego Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, by rok później objąć urząd wiceprzewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych i szefa resortu spraw wewnętrznych.

Od 1924 roku stał na czele rządu Białoruskiej SRR, popierając politykę białorutenizacji, za co oskarżono go w 1927 roku o nacjonalizm i odsunięto od pełnienia funkcji.

Przez krótki czas kierował w Moskwie resortem przemysłu cukrowego, w 1932 roku zesłano go na Kamczatkę, gdzie szefował lokalnemu przedsiębiorstwu połowu ryb.

W 1937 roku przewieziony do więzienia w Mińsku, gdzie według oficjalnej wersji[czyjej?] popełnił samobójstwo.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]