Jerzy Boniecki (publicysta) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Boniecki
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1929
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 września 2003
Sydney

Zawód, zajęcie

publicysta

Edukacja

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP

Jerzy Boniecki (ur. 29 maja 1929 w Warszawie, zm. 8 września 2003 w Sydney) – polski publicysta i działacz społeczny, twórca, fundator i organizator Niezależnej Fundacji Popierania Kultury Polskiej Polcul, dziennikarz paryskiej „Kultury”.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata dziecięce spędził w rodzinnym domu ideowych członków PPS, w którym panował klimat sprawiedliwości i wrażliwości społecznej. Kiedy miał 10 lat wybuchła wojna i wraz z milionami Polaków przeżył jej koszmar, rozbicie rodziny i śmierć matki. W 1943 roku, jako 14-letni chłopak przyłączył się do Armii Krajowej. Po wojnie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim i pracował w Warszawie w Metalexporcie. Był specjalistą w dziedzinie urządzeń przemysłowych.

W 1959 zamieszkał wraz z rodziną na stałe w Sydney. W Australii ukończył studia w zakresie ekologii na Uniwersytecie Macquarie w Sydney. W Australii założył i prowadził firmę importową „Stolat”. Przez cały czas prowadził wielostronną działalność społeczną, ale najbardziej i najdłużej zaangażowany był w prowadzenie stworzonej przez niego Fundacji Polcul.

Działalność społeczna

[edytuj | edytuj kod]

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • W latach 1975–1999 opublikował kilkadziesiąt artykułów w „Kulturze” i w innych wydawnictwach emigracyjnych
  • W 1990 opublikował zbiór artykułów pt. Okno na świat
  • W 1992 wydał tom opowiadań U burmistrza w Wenecji.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej oraz otrzymał nagrodę „Kultury” Paryskiej w dziedzinie Przyjaźni i Współpracy.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]