Jerzy Derfel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Derfel

Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1941 Lida, Polska (obecnie Białoruś)
Pochodzenie	polskie
Instrumenty	kornet, fortepian
Gatunki	muzyka rozrywkowa, jazz, muzyka poważna
Zawód	pianista, kompozytor, dyrygent
Aktywność	od 1958
Powiązania	Wojciech Młynarski
Współpracownicy
Maciej Małecki
Zespoły
Flamingo
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Jerzy Derfel (ur. 9 stycznia 1941 w Lidzie) – polski pianista, kompozytor i dyrygent.

Jest absolwentem Podstawowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w klasie fortepianu w Sopocie oraz Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, gdzie studiował grę fortepianową u Ryszarda Baksta. Podczas nauki w szkole średniej w 1958 r. założył zespół Flamingo, wykonujący jazz tradycyjny; grał w nim na kornecie do 1962 r. Zespół ten wystąpił m.in. na Jazz Jamboree'61 w Warszawie. Współpracował wtedy także z „Teatrzykiem Rąk Co To” (występy m.in. w krajach Beneluksu i Skandynawii). Od 1962 r. mieszkał w Warszawie, gdzie podczas studiów nawiązał współpracę z Maciejem Małeckim. Stworzyli wspólnie duet fortepianowy wykonujący muzykę poważną. Współpracował również z teatrem STS oraz ze studentami Ludwika Sempolińskiego.

Po ukończeniu studiów działał głównie jako kompozytor i akompaniator. Oprócz Wojciecha Młynarskiego współpracował z artystami takimi jak: Ewa Dałkowska, Halina Kunicka, Alicja Majewska, Jerzy Połomski, Danuta Rinn, Rena Rolska, Irena Santor, Teresa Tutinas, Mieczysław Wojnicki. Napisał ponad 200 piosenek do tekstów wielu autorów, m.in. takich, jak: Ireneusz Iredyński, Jonasz Kofta, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Jeremi Przybora. Tworzył także dla potrzeb teatru, filmu, telewizji.

Skomponował też Małą Mszę Radosną d-moll.^[1]

• 2004 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]
• 2012 – Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[3]

• Absolutnie (serial telewizyjny Droga)
• Bywają takie dni
• Jeśli kocha cię ktoś
• Uchroń mnie, Panie

• Kocham Klarę (2001) – muzyka
• Rozmowy przy wycinaniu lasu (1998) – muzyka
• Druga strona słońca (1986) – muzyka i dyrygent
• 5 dni z życia emeryta (1984) – muzyka i dyrygent
• Tajemnica starego ogrodu (1983) – muzyka i dyrygent
• Adopcja (1983) – muzyka i dyrygent
• Miś (1981) – muzyka i dyrygent
• Wielki podryw (1978) – muzyka i dyrygent
• Bez znieczulenia (1978) – muzyka i dyrygent
• Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz? (1978) – muzyka i dyrygent
• Napad pod choinką (1973) – muzyka i dyrygent
• Droga (1973) – muzyka

Wystąpił także w filmie Miś (1981) w roli dyrygenta oraz w serialu dokumentalnym Gwiazdy tamtych lat (1993–1994).

• R. Wolański, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Derfel Jerzy, s. 39.
• Andrzej Tadeusz Kijowski: Opis obyczajów w 15-leciu międzysojuszniczym 1989-2004, Wydawnictwo AnTraKt, 2010, cz. 3 Teatr to miejsce spotkania, Paradoks o Ogródkach (tom III) ISBN 978-83-923292-8-2, Thea – to znaczy widzenie (tom IV) ISBN 978-83-923292-9-9.

• Jerzy Derfel w bazie Filmweb
• Jerzy Derfel w bazie filmpolski.pl
• Jerzy Derfel na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”