Jerzy Giza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Giza
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 kwietnia 1957
Nowy Sącz, Polska

Zawód, zajęcie

pedagog, publicysta

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi (nadany dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal „Pro Memoria” Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016) Świadek Historii Złoty Węgierski Krzyż Zasługi (cywilny)
Austriacki Zaszczytny Krzyż na Wstędze Austriacki Czarny Krzyż Złoty Medal De Schola Bene Merentibus Medal św.Łazarza Medal św.Franciszka

Jerzy Giza (ur. 17 kwietnia 1957 w Nowym Sączu)[1] – polski pedagog, publicysta historyczny, działacz niepodległościowy, profesor oświaty.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Tadeusza i Jadwigi Kucz[1] h. Łada, z rodziny o patriotycznych tradycjach (potomek powstańców styczniowych: Walentego Gizy oraz kpt. Ignacego Kucza, wnuk gen. Józefa Gizy, bratanek pchor. Mieczysława Gizy, poległego 7 września 1939). Absolwent I. LO im. J. Długosza w Nowym Sączu (1976) i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie (1982). Uczył w SP nr 13 w Krakowie (listopad 1980-grudzień 1981) i po przerwie w stanie wojennym (wrzesień 1982-sierpień 1988). Pozbawiony pracy w szkolnictwie państwowym za działalność sprzeczną z socjalistycznym i laickim charakterem szkoły. Od października 1988 do stycznia 1989 pracował w Domu Dziecka nr 1 w Krakowie (skąd również usunięty wskutek nacisków SB).

W latach 1980–1989 uczestniczył w działalności opozycyjnej krakowskich i sądeckich środowisk niepodległościowych (był autorem i współautorem wielu niezależnych wystaw historycznych, koncertów oraz obchodów patriotycznych). Członek Akcji na Rzecz Niepodległości, Kongresu Solidarności Narodu, Stronnictwa Wierności Rzeczypospolitej-KSN, współpracownik prasy podziemnej (m.in. Solidarności Narodu, Polski Jutra, Wiadomości Nowosądeckich, Sowińca) oraz polskiej prasy emigracyjnej (m.in. londyński Tydzień Polski, Dziennik Polski). Założyciel i przewodniczący w Nowym Sączu Towarzystwa im. Gen. Józefa Kustronia (1981-1984), Komitetu Uczczenia pamięci Sądeczan Pomordowanych na Wschodzie (1987-1991), przekształconego w Sądecką Rodzinę Katyńską. Twórca i inicjator utworzenia lub przywrócenia kilkudziesięciu tablic i monumentów na terenie Krakowa. Współpracownik Władz RP na Uchodźstwie (szczególnie ministra ds. Kraju, a później ostatniego emigracyjnego prezydenta RP, Ryszarda Kaczorowskiego). Członek Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego w Krakowie (1982-1987) oraz Instytutu Katyńskiego. Bliski współpracownik działaczy niepodległościowych takich jak Wojciech Ziembiński, Andrzej Szkaradek, Adam Macedoński, Marian Banaś, Bogdan Sekuła, Piotr M. Boroń, Włodzimierz Sackiewicz-Steckiewicz czy Jerzy Bukowski. Łącznik pomiędzy Warszawską Rodziną Legionistów i Peowiaków a Związkiem Legionistów Polskich w Nowym Sączu i Krakowie. Rozpracowywany przez SB w ramach działań o kryptonimie „Patron”, „Halny”, „Epitafium”.

Po przełomie politycznym 1989 dyrektor Społecznej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Józefa Piłsudskiego w Krakowie, pierwszej niepublicznej szkoły podstawowej w Polsce i wyrosłego na jej bazie Społecznego Gimnazjum nr 1 im. Zbigniewa Herberta (1999). Wydawca corocznych Sprawozdań Dyrekcji, a także rocznicowych publikacji szkolnych: Kadry szkolnego życia (1999), Codzienności szkolnej lata minione (2004), Kalejdoskop szkolnych zdarzeń (2009), Poprzez szkolne klimaty (2014), Forteczna 54. Dobry adres na obrzeżach Krakowa (2019).

Publicysta historyczny i biograf (ponad 1000 opublikowanych życiorysów). Autor kilkudziesięciu artykułów w „Almanachu Sądeckim” i kilku książek dotyczących historii Sądecczyzny. Wydał także poezję i prozę poetycką (m.in. w podziemiu: Za Czerwonym Murem, Oddech Amarantu, a w 2007 Dama i Muszkieter).

Działał społecznie na wielu polach, m.in. w Towarzystwie Ratowania Kaplicy Loretańskiej, w Towarzystwie im. Józefa Piłsudskiego, Społecznym Towarzystwie Oświatowym, Wojewódzkim Komitecie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Krakowie (od 2006 r. jego wiceprzewodniczący, a od 2017 r. przewodniczący Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa przy IPN w Krakowie). Członek Komitetu Honorowego Krakowskiego Forum Kultury Polskiej. Członek Komisji Edukacji Rady Miasta Krakowa (spoza Rady, 1998-2002).

Ożenił się z Elżbietą Bończa Domagalską. Ma córkę Katarzynę (ur. 1983).

Odznaczenia i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Obdarzony tytułem Członka Honorowego Społecznej Szkoły Polskiej w Baranowiczach i dyplomem uznania od Rady Naczelnej Związku Polaków na Białorusi (1998).

W 2010 otrzymał doroczną nagrodę „Sądecczyzna” im. Szczęsnego Morawskiego za najlepszą publikację dotyczącą dziejów i kultury Sądecczyzny za książkę pt. „Nowosądecka lista katyńska”. W 2016 otrzymał Nagrodę im. ks. prof. Bolesława Kumora za najlepszą książkę o Sądecczyźnie („Sądecki Garnizon i jego żołnierze 1918-1922”), a w 2019 r. Nagrodę dla najlepszego sądeckiego autora[9].

17 września 2010 na sesji katyńskiej w Nowym Sączu został uhonorowany przez Radę Miasta Tarczą Herbową Zasłużonych dla Miasta Nowego Sącza. 8 listopada 2019 otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Nowego Sącza[10]. 21 grudnia 2020 r. został uhonorowany Nagrodą „Świadek Historii”, przyznaną przez Dyrektora Oddziału Krakowskiego IPN[11], a 22 kwietnia 2021 r. tytułem „Kustosza Pamięci Narodowej”[12].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Nowosądecka lista katyńska (1991)
  • Sądeccy Generałowie w służbie polskiej i obcej (1993)
  • Cmentarz Komunalny w Nowym Sączu – rejestr zasłużonych (1994)
  • Sądeccy Kawalerowie Virtuti Militari 1918-1920 (1999)
  • Nowosądecka lista katyńska II wydanie (2009)
  • Virtute et armis (2010) współautor Tomasz Podgórski
  • József Fejérváry Honorowy Obywatel Nowego Sącza (2010)
  • Organizacja „Wolność” (2011)
  • Sądecki garnizon i jego żołnierze 1918-1922 (2015)
  • Legioniści z nowosądeckich gimnazjów 1914-1918 (2018)
  • Generał Jerzy Dobrodzicki 1884–1934 (2019) współautor Tomasz Podgórski[13]
  • Sądecki garnizon i jego żołnierze 1923-1926 (2019)
  • Nowosądecka lista katyńska, III wydanie uzupełnione (2020)
  • Sądecki garnizon i jego żołnierze 1927-1932 (2022)
  • Sądecki garnizon i jego żołnierze 1933-1939 (2024)

Ważniejsze artykuły w „Almanachu Sądeckim”:

  • Katyński Suplement 4/1993
  • Generałowie z Sądecczyzny Rodem 2/1994
  • Zapomniani kawalerowie Virtuti Militari 4/1994
  • Sądecka gałąź rodziny Duchów 2/1995
  • Bronisław Pieracki – patriota, żołnierz niezłomny 3/1995
  • Kustroniowcy 4/1995
  • Sądeccy miłośnicy Klio 2/1996
  • Pułkownik Mikołaj Giza 1/1997
  • Stanisław Kasina – sądeczanin, świata obywatel 2/1997
  • Zapomniani kawalerowie Virtuti Militari (cz.II) 3/1997
  • Sądeczanie w sejmie II RP 4/1997
  • Organizacja „Wolność” w 20 Galicyjskim Pułku Piechoty 1/1998
  • Bohaterowie organizacji „Wolność” i ich losy 2/1998
  • Bohaterowie organizacji „Wolność” i ich losy (cz.II) 4/1998
  • Patriotyczny bunt w 32 Pułku Piechoty Obrony Krajowej „Neu Sandez” 1/1999
  • Jerzy Kossowski – żołnierz, pisarz, patriota 4/1999
  • Z „Księgi Małżeństw” duszpasterstwa garnizonu Nowy Sącz 1/2000
  • Jak Sądeczanie z bolszewikami wojowali 2/2000
  • „Księga Ślubów” sądeckiego garnizonu 1864-1889 2/2001
  • Jak Sącz o swoich Katyńczykach pamiętał 3/2001
  • Z Sącza i dla Sącza 2/2002
  • Losy członków organizacji „Wolność” w Wojsku Polskim – 1928 r. 3/2002
  • Losy członków organizacji „Wolność” w Wojsku Polskim w latach 1932–1945 4/2002
  • Sadeccy gimnazjaliści z generalskim wężykiem 1-2/2006
  • Sandecjana Katyniana 3-4/2006
  • Sandecjana w „Dziennikach Rozkazów Wojskowych” 3-4/2007
  • Martyrologium uczniów klasy VIb II Gimnazjum w Nowym Sączu 3-4/2008
  • József Fejérváry Honorowy Obywatel Nowego Sącza 3-4/2010

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Giza Jerzy, [w:] Władysław Tyrański, Kto jest kim w Krakowie. Lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska. Edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 91, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-30].
  2. M.P. z 2019 r. poz. 1074.
  3. M.P. z 2009 r. nr 13, poz. 162.
  4. Zespół Szkół Społecznych. Archiwum 2011/2012. zss1krakow.edu.pl. [dostęp 2012-04-01].
  5. M.P. z 2012 r. poz. 366.
  6. M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 52.
  7. M.P. z 1997 r. nr 41, poz. 419.
  8. Medal Niezłomnym w Słowie. 13-grudnia.pl. [dostęp 2012-03-31].
  9. Komentarz Szewczyka, Laureaci Nagrody ks. Kumora: Bolesław Faron i Jerzy Giza. Obaj cytowali Władysława Orkana [online], Sądeczanin.info, 21 lutego 2016 [dostęp 2019-11-17] (pol.).
  10. Nowy Sącz: Oficjalna strona miasta – Wydarzenia [online], www.nowysacz.pl [dostęp 2019-11-13] (pol.).
  11. Sylwia Siwulska, Sądeczanin został Świadkiem Historii 2020. Krakowski IPN docenił Jerzego Gizę [online], Sądeczanin.info, 22 grudnia 2020 [dostęp 2021-05-03] (pol.).
  12. Agnieszka Michalik, Sądeczanin Jerzy Giza uhonorowany tytułem Kustosza Pamięci Narodowej [online], Sądeczanin.info, 30 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-03] (pol.).
  13. Tomasz Stodolny, Bochnia. Promocja książki o generale Jerzym Dobrodzickim – ZDJĘCIA [online], Bochnianin.pl, 22 listopada 2019 [dostęp 2019-11-24] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]