Jerzy Tutaj – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jerzy Tutaj

Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1966 Koszalin
Zawód, zajęcie	polityk, działacz samorządowy, socjolog, nauczyciel akademicki
Alma Mater	Uniwersytet Gdański

Jerzy Tutaj (ur. 5 lipca 1966 w Koszalinie) – polski polityk, działacz samorządowy, socjolog i nauczyciel akademicki, członek zarządu województwa dolnośląskiego (2011–2014).

Ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Hugona Kołłątaja w Wałbrzychu. Po uzyskaniu matury podjął studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego, ukończył na UG nauki polityczne (1992) i historię (1993)^[1]. Odbył również na tej uczelni studia podyplomowe w zakresie historii Europy Środkowowschodniej XIX i XX wieku. W 1992 rozpoczął seminarium doktoranckie w Instytucie Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Gdańskiego. Podczas studiów współorganizował Stowarzyszenie Liberałów w Gdańsku i współpracował z redakcją „Gazety Gdańskiej” oraz Instytutem Badań Opinii i Rynku „Pentor”^[2]. W 1988 uczestniczył w strajku okupacyjnym na Uniwersytecie Gdańskim^[3].

Był dyrektorem Wałbrzyskiej Szkoły Zarządzania i Finansów (przekształconej w Wałbrzyską Wyższą Szkołę Zarządzania i Przedsiębiorczości)^[2]. Objął na niej kierownictwo Katedry Socjologii^[4]. W 1998 rada Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie pracy pt. System społeczny w doktrynie buddyjskiej na tle historii Indii, której promotorem był profesor Władysław Pałubicki^[1]. W latach 1996–2004 pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauk Społecznych na wałbrzyskiej uczelni. W 2013 objął stanowisko adiunkta w Katedrze Systemów Zarządzania na Wydziale Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej^[1]. Autor kilkudziesięciu publikacji naukowych, w tym książek z zakresu strategii rozwoju, innowacji, zarządzania, a także współautor Strategii Rozwoju Województwa Dolnośląskiego 2020^[5], kilkunastu strategii gmin oraz przedsiębiorstw.

Od 2004 do 2011 był prezesem zarządu Zamku Książ. Ponadto stworzył też Centrum Europejskie Zamku Książ. Został członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego^[2] i Polskiego Towarzystwa Ewaluacyjnego^[6]. Współzałożyciel Instytutu Maxa Webera^[7] i redaktor naczelny wydawanego przez ten instytut czasopisma „European Journal of Management and Social Science”^[8]. Został też wiceprezesem zarządu spółki Park Technologii Kosmicznych – Badań, Rozwoju i Innowacji^[9]

W 2006 został radnym sejmiku dolnośląskiego z ramienia Platformy Obywatelskiej, objął funkcję przewodniczącego Komisji Polityki Rozwoju Regionalnego i Gospodarki Województwa Dolnośląskiego oraz wiceprzewodniczącego Komisji Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej^[2]. W 2009 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego^[10]. W 2010 uzyskał reelekcję na kolejną kadencję radnego sejmiku. W 2011 objął stanowisko członka zarządu województwa^[11], które zajmował do 2014. W tym samym roku ponownie bezskutecznie kandydował do PE, nie startował natomiast w kolejnych wyborach samorządowych.