Jerzy Wiechecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Stały Przedstawiciel PRL przy UNESCO w Paryżu | |
Okres | od 1955 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador PRL w Tunezji | |
Okres | od 1967 |
Poprzednik | |
Następca | |
Ambasador PRL w Zairze | |
Okres | od 1976 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Jerzy Wiechecki (ur. 10 lutego 1918 w Warszawie[1][2], zm. 24 grudnia 1996[3][2]) – polski dziennikarz i dyplomata, stały przedstawiciel przy UNESCO w Paryżu (1955–1956), ambasador w Tunezji (1967–1969) oraz Zairze (1976–1979).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Teodora[4]. Pochodził z rodziny inteligenckiej. Przed 1939 angażował się w lewicowych ruchach studenckich i młodzieżowych. Podczas II wojny światowej był aktywny w podziemnym ruchu komunistycznym[1]. Jako żołnierz Armii Krajowej brał udział w powstaniu warszawskim w stopniu strzelca z cenzusem, używał pseudonimu „Jur”[5][3].
Po wojnie publikował w „Młodej Demokracji”[6]. Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich[3]. W 1950 uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim tytuł magistra ekonomii[1].
W 1946 rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych (MSZ). Pełnił funkcję I sekretarza w ambasadzie w Brukseli oraz radcy w ambasadzie w Paryżu[1], jednocześnie stałego przedstawiciela przy UNESCO (1955–1956)[7]. Po powrocie zastępca dyrektora departamentu w MSZ. Od 14 października 1967[8] do 1969 był ambasadorem w Tunezji. Po powrocie doradca ministra spraw zagraniczny[1]. W latach 1976–1979 pracował na stanowisku ambasadora w Zairze, akredytowanego także w Republice Środkowoafrykańskiej oraz Kongu[1].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[2].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- 1946 – Brązowy Krzyż Zasługi „za gorliwą i wydajną pracę”[9]
- 1955 – Medal 10-lecia Polski Ludowej[4]
- Order Odrodzenia Polski[3]
- Warszawski Krzyż Powstańczy[3]
- Order Narodowy Zasługi, Francja[3]
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Wiechecki: Tunezja. Warszawa: Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej, 1973, s. 82. OCLC 838909690.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 680, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
- ↑ a b c śp. Jerzy Wiechecki [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-06-14] .
- ↑ a b c d e f Gazeta Stołeczna z 6 stycznia 1997, s. 15.
- ↑ a b Uchwała Rady Państwa z dnia 10 stycznia 1955 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415).
- ↑ Powstańcze Biogramy - Jerzy Wiechecki [online], www.1944.pl [dostęp 2023-06-14] .
- ↑ Wiesław Magiera , Prasa młodzieżowa w Polsce w latach 1944-1948, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej”, XXVI (3), 1987, s. 99, ISSN 0137-2998 [dostęp 2023-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2023-05-28] .
- ↑ Polski Komitet do spraw UNESCO [online], unesco.pl, 2014, s. 82 [dostęp 2022-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-23] .
- ↑ Jerzy Wiechecki ambasadorem w Tunezji, „Gazeta Białostocka”, 246 (5036), 16 października 1967, s. 2 [dostęp 2023-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-09] .
- ↑ Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 19 lipca 1946 r. o odznaczeniach pracowników Ministerstwa Spraw Zagranicznych za gorliwą i wydajną pracę (M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 115).