Jesús Franco – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jesús Franco
Ilustracja
Jesús Franco (2008)
Prawdziwe imię i nazwisko

Jesús Franco Manera

Data i miejsce urodzenia

12 maja 1930
Madryt, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 2013
Malaga, Hiszpania

Zawód

reżyser, scenarzysta, operator filmowy, aktor

Współmałżonek

Nicole Guettard
(1962-1980; rozwód)
Lina Romay
(2008-2012; rozwód)

Lata aktywności

1959–2013

Jesús „Jess” Franco[1] (ur. 12 maja 1930 w Madrycie, zm. 2 kwietnia 2013 w Maladze) – hiszpański reżyser, scenarzysta, operator filmowy i aktor[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Madrycie[3] w rodzinie pochodzenia kubańsko-meksykańskiego. Od najmłodszych lat interesował się muzyką, a w wieku sześciu lat pod opieką starszego brata Enrique tworzył swoje pierwsze kompozycje. Był wielkim fanem jazzu, szczególnie twórczości Clifforda Browna i Jamesa P. Johnsona[4].

Po zakończeniu hiszpańskiej wojnie domowej wstąpił do Real Conservatorio de Madrid, aby uczyć się gry na fortepianie[5]. Po ukończeniu studiów prawniczych wstąpił do Institut des hautes études cinématographiques w Paryżu i zaczął rozwijać karierę jako reżyser. Studiował też techniki reżyserskie w Paryżu i po przyjeździe do Hiszpanii pracował jako asystent dyrektora reżyserów, w tym również takich jak Juan Antonio Bardem, Luis García Berlanga czy Orson Welles[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Jego kariera rozpoczęła się, kiedy zrealizował komedię fantasy Mamy po 18 lat (Tenemos 18 Años, 1959) i dramat kryminalny Czerwone usta (Labios rojos, 1960). W 1960 roku otrzymał Nagrodę Specjalną w kategorii Najlepszy hiszpańskojęzyczny film krótkometrażowy za Estampas guipuzcoanas número 2: Pío Baroja (1960).

Jego kultowy film Okropny doktor Orloff (Gritos en la noche, 1962) otrzymał szeroką dystrybucję w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Pracował pod pseudonimem David Khune i Frank Hollmann. Kolejne realizacje to Cień Zorro (Cabalgando hacia la muerte, 1962), Miss Muerte (1965), Necronomicon – Geträumte Sünden (1967), The Castle of Fu Manchu (1968), Dziewięćdziesiąt dziewięć kobiet (Der heiße Tod, 1968) z Herbertem Lomem, Mercedes McCambridge i Marią Schell, Justine (Justine ovvero le disavventure della virtù, 1968) z Klausem Kinski i Rominą Power, Wenus w futrze (Paroxismus – Può una morta rivivere per amore?, 1969) z Jamesem Darrenem i Barbarą McNair, Wampiryczne lesbijki (1971), Robinson i jego dzikie niewolnice (Robinson und seine wilden Sklavinnen, 1972) z Barbarą Nielsen i Danielem Martínem, La comtesse noire (1973), Frauengefängnis (1975) i Die Liebesbriefe einer Portugiesischen Nonne (1977).

Jednak pomimo sukcesu dwóch filmów z Christopherem LeeKrwawy sędzia (El Juez Sangriento, 1969) i Hrabia Dracula (El Conde Dracula, 1969), nigdy nie osiągnął komercyjnego sukcesu[7]. W 1970 przeniósł się z Hiszpanii do Francji. Realizował niskobudżetowe filmy o przemocy[8]. Jego filmy koncentrowały się wokół lesbijskich wampirów, kobiet w więzieniu i poszukiwań seksualnych, w tym kilka opartych było na tekstach markiza de Sade’a. Jego filmy często zawierały długie niekontrolowane sceny nagich kobiet, kręcone (na podłodze lub w łóżku) w nieprzerwanych ujęciach (np. Les possédées du diable (1974) czy La Comtesse noire (1975)). Z czasem wiele osób z branży uznało go za reżysera filmów pornograficznych z powodu ogromnej liczby produkcji dla dorosłych[9], oznaczonych X[10].

W 2009 otrzymał nagrodę Goya za całokształt twórczości[11] i nagrodę Huevo de Colón Award w Walencji[12].

Zmarł 2 kwietnia 2013 w Maladze w wieku 82 lat[13].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]

reżyser

[edytuj | edytuj kod]
  • 1957: El Arbol de Espana
  • 1960: Labios rojos
  • 1966: Miss Muerte
  • 1970: Juliette
  • 1973: Relax Baby
  • 1986: La Chica de los labios rojos

scenarzysta

[edytuj | edytuj kod]
  • 1955: El Coyote
  • 1959: Luna de verano
  • 1962: L’Ombra di Zorro
  • 1985: Bahia blanca
  • 1988: Trudna misja
  • 2002: Killer Barbys vs. Dracula
  • 2005: Snakewoman

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jesús Franco. Listal. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  2. Jesús Franco Filmography. Unifrance. [dostęp 2017-09-19]. (ang.).
  3. Jesús Franco. AdoroCinema. [dostęp 2017-10-08]. (port.).
  4. Jesús Franco. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-09-19]. (ang.).
  5. Jesús Franco. SensaCine.com. [dostęp 2017-10-08]. (hiszp.).
  6. Jesús Franco (12 de Maio de 1930). Filmow. [dostęp 2017-10-08]. (port.).
  7. Jesus „Jess” Franco (1930-2013). Find A Grave Memorial. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
  8. Jesús Franco. ČSFD.cz. [dostęp 2017-10-08]. (cz.).
  9. Jesús Franco w serwisie IAFD
  10. Jesús Franco. MYmovies.it. [dostęp 2017-10-08]. (wł.).
  11. Jesús Franco – Regizor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-10-08]. (rum.).
  12. XVIII Premis Turia. CarteleraTuria.com. [dostęp 2022-04-09]. (hiszp.).
  13. Mor el cineasta Jesús Franco als 82 anys. Diari Ara. [dostęp 2022-04-09]. (hiszp.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]