Johann Nepomuk von Fuchs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Johann Nepomuk von Fuchs
Data i miejsce urodzenia	15 maja 1774 ; Mattenzell
Data i miejsce śmierci	5 marca 1856 ; Monachium
Zawód, zajęcie	chemik, mineralog, tajny radca
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Johann Nepomuk von Fuchs (ur. 15 maja 1774 w Mattenzell koło Falkenstein, zm. 5 marca 1856 w Monachium) – niemiecki chemik i mineralog oraz bawarski tajny radca (niem. Geheimrat). Od jego nazwiska pochodzi nazwa minerału fuchsyt (fuksyt, muskowit chromowy).

Życiorys

1807 – profesura na Uniwersytecie w Landshut (katedra chemii i mineralogii)
1823 – konserwator zbiorów mineralogicznych w Monachium
1853 – odznaczenie bawarskim Orderem Maksymiliana za Naukę i Sztukę
1854 – profesura na Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium (katedra mineralogii)
1854 – nadanie szlachectwa

1824: Über den gegenseitigen Einfluss der Chemie und Mineralogie
1825: Über ein neues nutzbares Produkt aus Kieselerde und Kali
1830: Über Kalk und Mörtel
1837: Handbuch der Naturgeschichte
1842: Naturgeschichte des Mineralreichs
1844: Über die Theorien der Erde, den Amorphismus festen Körper und den gegenseitigen Einfluss der Chemie und Mineralogie
1857: Bereitung, Eigenschaften und Nutzanwendung des Wasserglases mit Einschluss der Stereochromie (wydane pośmiertnie)

Genealogisches Handbuch des Adels, Adelslexikon Band III, Band 61 der Gesamtreihe, C. A. Starke Verlag, Limburg (Lahn) 1975. ISSN 0435-2408
Wilhelm Prandtl: Deutsche Chemiker in der ersten Hälfte des neunzehnten Jahrhunderts, Verlag Chemie, Weinheim (Bergstr.) 1956