José Camarón y Meliá – Wikipedia, wolna encyklopedia
Portret José Camarona pędzla Asensio Julià, ok. 1798 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
José Camarón y Meliá – hiszpański malarz, zajmował się również grawerstwem.
Pochodził z rodziny o artystycznych tradycjach. Jego dziadek Nicolás Camarón Lloro był rzeźbiarzem, ojciec José Camarón Boronat i brat Manuel Camarón y Meliá byli malarzami.
Studiował na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych San Carlos w Walencji, gdzie później został profesorem. Otrzymał stypendium na studia w Rzymie, a po powrocie do kraju został mianowany nadwornym malarzem oraz dyrektorem malarstwa w Królewskiej Fabryce Porcelany. Był dyrektorem honorowym Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda w Madrycie[1].
Dzieła w zbiorach muzeum Prado
[edytuj | edytuj kod]- Paseo del Prado con personajes junto a una vendedora ambulante, olej na płótnie, 280 x 180 cm.
- Vendedora ambulante y varias figuras a la orilla de un río, olej na płótnie, 280 x 180 cm.
- Dos mujeres y un niño, olej na płótnie, 168 x 160 cm.
- Descanso en la Huida a Egipto, 285 x 217 mm.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barón de Alcahalí: Diccionario biográfico de artistas valencianos. Walencja: Librerías París-Valencià, 1989, s. 84. ISBN 84-460-0854-8.