Josef Ježek – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Minister spraw wewnętrznych Protektoratu Czech i Moraw | |
Okres | od 1 czerwca 1939 |
Poprzednik | |
Następca |
Josef Ježek (ur. 2 sierpnia 1884 w Žamberku, zm. 1969 w Pradze) – czechosłowacki wojskowy (generał), dowódca żandarmerii w okresie międzywojennym, minister spraw wewnętrznych w rządzie Protektoracie Czech i Moraw.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył gimnazjum w Rychnovie nad Kněžnou, a następnie, w 1902 roku, korpus kadetów w Wiedniu[1]. Od 1909 roku w stopniu podporucznika służył w żandarmerii austro-węgierskiej, w latach 1914–1915 w pułku na Bukowinie, a następnie w ministerstwie Ministerstwie Obrony Kraju w Wiedniu[1].
Po utworzeniu Czechosłowacji w listopadzie 1918 roku stanął na czele zgrupowania żandarmerii w Jindřichůvym Hradcu. W 1919 roku został wysłany na Słowację, gdzie objął funkcję pierwszego zastępcy dowódcy żandarmerii. W latach 1924–1937 służył w oddziale żandarmerii ministerstwa spraw wewnętrznych. Następnie w został dowódcą żandarmerii na Słowacji[1].
Od 1938 roku był dowódcą żandarmerii w Pradze. Jednocześnie założył, po czym objął funkcję redaktora naczelnego pisma „Bezpečnostní služba”[1]. W 1939 roku został dowódcą generalnym żandarmerii. 1 czerwca 1939 roku został ministrem spraw wewnętrznych Protektoratu Czech i Moraw w rządzie gen. Aloisa Eliáša, a następnie Jaroslava Krejčiego. Funkcję ministra pełnił do stycznia 1942 roku, został zwolniony na rozkaz Karla Hermanna Franka[1].
Po II wojnie światowej został aresztowany. W 1947 roku stanął przed Sądem Narodowym, jednak w procesie został uniewinniony[1]. Ponownie aresztowany w 1954 roku, został skazany na karę 25 lat więzienia. Karę odbywał w Leopoldovie, wyszedł na wolność na mocy amnestii w 1960 roku[1].