Juan Fernández de Navarrete – Wikipedia, wolna encyklopedia
Juan Fernández de Navarrete | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
Martirio de Santiago |
Juan Fernández de Navarrete nazywany el Mudo (niemy) (ur. Logroño, 1526 – zm. Toledo, 28 marca 1579) – hiszpański malarz renesansowy. Był nadwornym malarzem króla Filipa II, dla którego namalował wiele dzieł przeznaczonych do bazyliki Escorialu – wznoszonego przez króla kompleksu klasztorno-pałacowego[1].
Przebyta w dzieciństwie chroba pozbawiła Navarrete słuchu, a także ograniczyła jego zdolność mowy i przyswajania wiedzy. W bardzo młodym wieku zaczął wyrażać swoje potrzeby poprzez wykonywane węglem szkice. Jego pierwszym nauczycielem był mnich hieronimita Vicente de Santo, a później Becerra. Wiadomo, że odwiedził Neapol, Rzym, Florencję i Mediolan. Pellegrino Tibaldi spotkał go w Rzymie w 1550 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rosemarie Mulcahy: Juan Fernández de Navarrete, el Mudo, pintor de Felipe II. Madryt: Sociedad Estatal para la Conmemoración de los Centenarios de Felipe II y Carlos V, 1999. ISBN 84-9514-621-5.
Kontrola autorytatywna (osoba):