Juha Janhunen – Wikipedia, wolna encyklopedia
Pełne imię i nazwisko | Juha Antero Janhunen |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 lutego 1952 |
Zawód, zajęcie | językoznawca |
Narodowość | fińska |
Juha Antero Janhunen (ur. 12 lutego 1952 w Pori[1]) – fiński językoznawca, orientalista. Specjalizuje się w językach samojedzkich i mongolskich[2]. Zajmuje się komparatystyką językoznawczą, etnohistorią, lingwistyką terenową, problematyką języków zagrożonych i ich rewitalizacją[1].
Jest absolwentem Uniwersytetu Helsińskiego. W 1976 r. ukończył studia magisterskie, a w 1986 r. uzyskał doktorat z języków samojedzkich. W 1994 r. objął stanowisko profesora języków i kultur wschodnioazjatyckich[1].
Wybrana twórczość
[edytuj | edytuj kod]- The Mongolic languages (red., 2003)
- Khamnigan Mongol (2005)
- New Materials on the Khitan Small Script: A Critical Edition of Xiao Dilu and Yelü Xiangwen (współautorstwo, 2010)
- Mongolian (2012)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Juha Janhunen. 375 Humanists. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)]. (ang.).
- ↑ Janhunen, Juha (1952-....). BnF Catalogue général. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-22)]. (fr.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: