Juliette Récamier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Juliette Récamier

Jeanne-Françoise Julie-Adélaïde Bernard

Data i miejsce urodzenia	4 grudnia 1777 Lyon
Data i miejsce śmierci	11 maja 1849 Paryż
Multimedia w Wikimedia Commons

Juliette Récamier właśc. Jeanne-Françoise Julie-Adélaïde Bernard (ur. 4 grudnia 1777 w Lyonie, zm. 11 maja 1849 w Paryżu) – francuska gospodyni salonu towarzyskiego i literackiego.

Urodziła się 4 grudnia 1777 w Lyonie, jako córka bankiera^[1] Jeana Bernarda i jego żony Marie Julie z domu Matton^[2]. Edukację odebrała w klasztorze a w 1792 roku dołączyła do interesu swojego ojca i rok później wyszła za mąż^[1]. Wkrótce potem otworzyła salon towarzyski, w którym spotykały się osoby związane z polityką i sztuką, m.in. Jan Baptysta Juliusz Bernadotte i generał Jean Moreau^[1]. W 1805 roku polityka Napoleona spowodowała poważne straty finansowe jej męża, a Juliette została wygnana z Paryża^[1]. Zamieszkała wówczas ze swoją przyjaciółką Madame de Staël w Genewie, a następnie udała się do Rzymu i Neapolu^[1]. Po upadku cesarza po bitwie pod Waterloo, wróciła do Paryża, lecz znowu poniosła straty finansowe^[1]. Mimo to udało się jej utrzymać salon i nadal przyjmowała gości w Abbaye-aux-Bois – starym paryskim klasztorze^[1]. Jej najlepszym przyjacielem z tego okresu, który wywarł na nią wpływ, był François-René de Chateaubriand^[1]. Pod koniec życia była niewidoma z powodu zaćmy^[3]. Zmarła na cholerę 11 maja 1849 roku w Paryżu^[1].

• Juliette Récamier, the darling of Europe. theguardian.com. [dostęp 2018-05-13]. (ang.).