Julio Meléndez – Wikipedia, wolna encyklopedia

Julio Meléndez

Pełne imię i nazwisko	Julio Guillermo Meléndez Calderón
Data i miejsce urodzenia	11 kwietnia 1942 Lima
Wzrost	185 cm
Pozycja	obrońca
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole ?-1961 Centro Iqueño Lima 1961–1962 Defensor Lima 1962–1963 KDT Nacional Callao 1963–1964 Sport Boys Callao 1965–1967 Defensor Arica Lima 1968–1972 Boca Juniors 154 (0) 1972–1973 Defensor Lima 1973 Atlético Chalaco Callao 1974 Unión Tumán 1975–1977 Juan Aurich Chiclayo 1978–1979 León Huánuco
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1965–1977  Peru 35 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Julio Guillermo Meléndez Calderón (11 kwietnia 1942) - piłkarz peruwiański, obrońca.

Urodzony w Limie Meléndez w piłkę zaczął grać w klubie Centro Iqueño Lima. W latach 1961–1962 był piłkarzem klubu Defensor Lima, a od 1962 do 1963 grał w klubie KDT Nacional Callao. W latach 1963–1964 grał w klubie Sport Boys Callao. Od 1965 do 1967 roku występował w barwach klubu Defensor Arica Lima, po czym przeniósł się do Argentyny, gdzie od 1968 roku był graczem klubu Boca Juniors. W barwach Boca Juniors zadebiutował 10 marca w wygranym 2:1 meczu z CA Colón.

W 1969 roku został mistrzem Argentyny mistrzostw Nacional, dzięki czemu razem Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa Libertadores 1970, gdzie jego klub dotarł do ćwierćfinału. Ponowne mistrzostwo Nacional w 1970 roku dało prawo do gry w Copa Libertadores 1971, gdzie jednak Boca Juniors odpadł już w fazie grupowej, przegrywając rywalizację z peruwiańskim klubem Universitario Lima. W barwach klubu Boca Juniors po raz ostatni Meléndez zagrał 30 lipca 1972 roku w przegranym aż 1:5 meczu z drużyną CA Huracán. Łącznie w Boca Juniors rozegrał 154 mecze (13 478 minut). Następnie w latach 1972–1973 znów grał w Defensor Lima, razem z którym w 1973 roku zdobył tytuł mistrza Peru. W 1973 roku przeszedł do klubu Atlético Chalaco Callao, a w 1974 był graczem klubu Unión Tumán.

Jako gracz klubu Juan Aurich Chiclayo był w składzie reprezentacji podczas turnieju Copa América 1975, gdzie Peru zdobyło tytuł mistrza Ameryki Południowej. Meléndez zagrał we wszystkich 9 meczach - dwóch z Chile, dwóch z Boliwią, dwóch z Brazylią i trzech z Kolumbią. W rewanżowym meczu z Brazylią strzelił samobójczego gola, który dał prowadzenie rywalom. Choć Peru przegrało 0:2, zdołało awansować do finału. Samobójczy gol Meléndeza był jedyną samobójczą bramką w całym turnieju.

W 1977 roku Meléndez wziął udział w eliminacjach do finałów mistrzostw świata w 1978 roku. Zagrał we wszystkich sześciu meczach - dwóch z Ekwadorem, dwóch z Chile oraz z Brazylią i Boliwią. Na finały jednak nie pojechał, a mecz z Boliwią okazał się ostatnim w reprezentacji narodowej.

W 1978 roku Meléndez był piłkarzem klubu León Huánuco, w którym w 1979 roku zakończył karierę.

Od 15 kwietnia 1965 roku do 17 lipca 1977 roku Meléndez rozegrał w reprezentacji narodowej 35 meczów, w których nie zdobył dla swej drużyny żadnej bramki^[1].

Meléndez zaliczany jest do grona najwybitniejszych obrońców w historii futbolu peruwiańskiego. W okresie kariery był on jednym z najbardziej znanych obrońców południowoamerykańskich.

• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI. Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 148, 151-152

• Julio Meléndez (bdfa)
• Julio Meléndez (fifa.com). fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-12)].
• Julio Meléndez (historiadeboca)
• Julio Meléndez (national-football-teams.com)
• Julio Meléndez (playerhistory.com)