Kūlgrinda (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kūlgrinda

Kūlgrinda w Wilnie
Rok założenia	1990
Pochodzenie	Litwa
Gatunek	neofolk
Wydawnictwo	Aurea Studija
Skład
Inija Trinkūnienė
Byli członkowie
Jonas Trinkūnas
Instrumentarium
bębny, kobzy, lutnia, lira korbowa
Strona internetowa

Kūlgrinda – litewski zespół muzyczny z Wilna, założony przez Inię i Jonasa Trinkūnasów, wykonujący neofolk.

Inspiracją kapeli są dawne melodie i pieśni z czasów pogańskiej Litwy. Sentymentem darzą oni kult słońca i charakterystyczną dla neopogaństwa jedność człowieka z naturą. Jest zrzeszona w rodzimowierczym stowarzyszeniu Romuva. Początkowo wydawcą płytowych albumów Kulgrindy była Dangus Records, po czym podpisano umowę z nowym wydawcą, Aurea Studija. Nazwa zespołu nawiązuje do podwodnej grobli wywodzącej się z mitologii Bałtów.

W repertuarze kapeli można znaleźć rytualny folklor bałtycki. Pieśniom z akompaniamentem bębnów, kobz, skrzypiec, lutni, lir korbowych i dud towarzyszą modlitwy do pogańskich bóstw i tańce. Kūlgrinda ponadto wykonuje rytuały związane z weselem, inicjacją, uroczystościami rodzinnymi i zmianami pór roku – zgodnie z tradycjami bałtyckimi. Prezentowany przez siebie folklor zespół dostosowuje do współczesnych czasów. Dzięki charakterystycznemu dźwiękowi, młodzieńczemu entuzjazmowi oraz zachowaniu autentyzmu pieśni ludowej potrafi dotrzeć do publiczności w różnym wieku^{[potrzebny przypis]}.

Głównymi członkami, a zarazem założycielami zespołu są Jonas Trinkūnas i jego żona Inia. Oboje są kapłanami rodzimowierczymi, kultywującymi praktyki religijne pradawnych Litwinów. Oprócz nich w składzie zespołu znajdują się muzycy w wieku od 17 do 25 lat. Wszyscy odziani są w stroje X – XII-wiecznej Litwy, zrekonstruowane w oparciu o archeologiczne znaleziska. Towarzyszy im stosowanie symboliki Bałtów charakterystycznej dla wymienionych wyżej ram czasowych.

W 2003 roku Kūlgrinda był gościem Festiwalu Kultury Celtyckiej w Dowspudzie, a w 2006 roku wystąpił na festiwalu Źródliska w Suwałkach^[1]. Regularnie zapraszana jest na zagraniczne wydarzenia artystyczne, gdzie przedstawia etniczne tradycje bałtyckie. Bierze też udział w świętach narodowych, oficjalnych galach i występach w różnych miastach.

• 2001 – Kūlgrinda Su Ugnelakis – wspólnie z Žalvarinis
• 2002 – Ugnies Apeigos
• 2003 – Sotvaras – wspólnie z Donis
• 2003 – Perkūno Giesmės
• 2005 – Prūsu Giesmės – pieśni dziadowskie, śpiewane w wymarłym języku pruskim
• 2007 – Giesmės Saulei
• 2009 – Giesmės valdovui Gediminui
• 2013 – Giesmės Žemynai – wspólnie z Donis
• 2014 – Laimos Giesmės
• 2018 – Giesmės Austėjai