K-140 – Wikipedia, wolna encyklopedia

K-140

Klasa	okręt podwodny
Typ	667AM Navaga M / 667M
Historia
Stocznia	Siewmasz
Marynarka Wojenna ZSRR
Wejście do służby	1967
Wycofanie ze służby	1990
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	7.760 m³ 10.000 m³
Długość	132 m (153 m od 1982 r)
Szerokość	11,6 m (16 m)
Zanurzenie testowe	400 m
Napęd
2 reaktory chłodzone wodą, 52 KM
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13 w 27 w
Uzbrojenie
• System rakietowy D-11:   12 SLBM R-31 • Meteorit-M
Wyrzutnie torpedowe	• 12 wyrzutni balistycznych   (1982 r., zamienione na wyrzutnie   pocisków manewrujących) • 4 wyrzutnie torpedowe 533 mm • 2 wyrzutnie torpedowe 400 mm
Załoga	120 oficerów i marynarzy

K-140 – radziecki okręt podwodny o napędzie jądrowym – jedyna jednostka projektu 667AM. K-140 w systemie rakietowym D-11 przenosił dwanaście pocisków balistycznych klasy SLBM R-31, w roku 1982 uległ zaś konwersji na przenoszący pociski manewrujące Meteorit-M okręt projektu 667M. Ostatecznie wycofany ze służby w roku 1990.

• Frank von Hippel, Oleg Bukharin, Timur Kadyshev, Eugene Miasnikov, Pavel Podvig: Russian Strategic Nuclear Forces. The MIT Press, 2004. ISBN 0-262-66181-0. Brak numerów stron w książce
• Bellona Report nr. 2:96: Project 667 A (Nalim, Navaga) – Yankee Class (ang.)