K-PAX (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | 2001 |
Data premiery | 22 października 2001 |
Kraj produkcji | USA |
Język | |
Czas trwania | 120 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy | |
Montaż | |
Produkcja | |
Strona internetowa |
K-PAX – film w reżyserii Iaina Softleya z 2001 roku. Tytułowa K-PAX, to nazwa planety, z której rzekomo pochodzi główny bohater – prot. Film powstał na podstawie powieści Gene Brewera pod tym samym tytułem.
Treść
[edytuj | edytuj kod]K-PAX opowiada historię Roberta Portera (Kevin Spacey), tajemniczego pacjenta szpitala psychiatrycznego, znanego tylko jako prot (imię pisane małą literą) i opiekującego się nim lekarza (Jeff Bridges), który w wersji książkowej nosił nazwisko autora (Gene Brewer), a w filmie – Mark Powell. "prot" twierdzi, że pojawił się na Ziemi w celach badawczych, a wizyta w szpitalu psychiatrycznym pozwoli mu lepiej poznać ludzi. Jego wyrozumiałość i stoicki spokój wywiera ogromne wrażenie na współpacjentach, którzy szybko nabierają przekonania, że prot jest rzeczywiście kosmitą i jest w stanie im pomóc. Tymczasem dr Powell/Brewer jest przekonany, że bajeczne opisy planety K-PAX są skutkiem próby wymazania z pamięci jakiegoś traumatycznego przeżycia, a osobowość prota jedynie maską.
Nadzwyczajna inteligencja prota, jego wiedza o astronomii, niezwykłe cechy fizyczne (nadwrażliwość na światło, zdolność widzenia w ultrafiolecie), oraz umiejętność porozumiewania się ze zwierzętami zdają się potwierdzać jego historię, jednak dr Powell/Brewer natrafia na drobne ślady, które utwierdzają go w przekonaniu, że prot, choć wyjątkowy, nadal jest pacjentem, któremu powinien pomóc.
Przesłanie
[edytuj | edytuj kod]Postać prota jest uosobieniem motywowanego astrofizycznie światopoglądu. Ludzie i ich problemy wobec ogromu Wszechświata są malutkimi, acz cennymi kropeczkami w wieczności. Prot upiera się, żeby nazwy planet pisać wyłącznie wielkimi literami, a nazwy własne osób i zwierząt małymi (stąd K-PAX i prot). Jego fascynacja fauną i florą Ziemi i pogarda dla ludzkiego przywiązania do struktur społecznych (rodzina, państwo, prawo, szpital, religia, macierzyństwo) pozwala czytelnikowi i widzowi uświadomić sobie jak antropocentryczne jest typowe spojrzenie na świat i życie. Prot pokazuje, że oczekujemy od naszych struktur społecznych czegoś, co możemy dać sobie sami – oczekujemy od psychiatry, żeby z nami rozmawiał, a unikamy rozmowy z sąsiadem, oczekujemy szacunku, a jednocześnie nie szanujemy ludzi, których spotykamy na co dzień. Oczekujemy, by prawnicy powiedzieli nam co jest dobre, a co złe, a nie staramy się odkryć tego samodzielnie.
Mimo pozornej dewaluacji gatunku ludzkiego (prot uważa ludzi za nieco ciekawsze zwierzęta) i ludzi jako jednostek, prot wykazuje dla poznanych osób większy szacunek i zrozumienie niż inne postaci.
Gene Brewer określa siebie jako pacyfistę, orędownika ochrony środowiska i praw zwierząt. Jego osobista strona domowa zawiera przeprosiny dla narodów świata za wojny wywołane przez Stany Zjednoczone. Nie kryje, że prot jest głosem, za pomocą którego wyraża swoje przekonania.
Krytyka
[edytuj | edytuj kod]Niektórzy uważają, że historia K-PAX jest kalką filmu "Hombre Mirando al Sudeste" (Człowiek patrzący na południowy wschód) argentyńskiego reżysera Elisea Subieli, o co Subiela wytoczył sprawę sądową wytwórni Paramount Pictures. Brewer broni się, że przed napisaniem powieści nie widział tego filmu – o jego istnieniu dowiedział się pięć lat po wydaniu K-PAX.
K-PAX opisuje szpital psychiatryczny jako bajeczne, kolorowe miejsce, gdzie choroby pacjentów znikają dzięki interakcji z bohaterem. Podobny motyw można spotkać w Locie nad kukułczym gniazdem czy Patchu Adamsie. Krytycy uważają, że taka wizja szpitala psychiatrycznego oczernia pracujących w nim lekarzy, umniejszając ich rolę i pokazując jako niekompetentnych formalistów, niezdolnych zauważyć, że (cytując prota) "Każda istota we Wszechświecie potrafi się sama uzdrowić". Jednocześnie, fabuła tego typu twórczości skupia się głównie na dość spokojnych schizofrenikach i katatonikach, nie pokazując prawdziwego trudu pracy w szpitalu dla chorych umysłowo.
Na obronę K-PAX, dr Powell przedstawiony jest w filmie jako taki właśnie apatyczny formalista, nie zwracający uwagi na to, co mówią pacjenci, który pod wpływem fascynacji przypadkiem prota zaczyna zajmować się swoją pracą z maniakalnym uporem.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- K-PAX w bazie IMDb (ang.)
- K-PAX w bazie Filmweb
- Oficjalna strona filmu K-PAX