Kalendarium powstania warszawskiego – 18 sierpnia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kalendarium
powstania warszawskiego
lipiec
  30
31  
sierpień
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31  
wrzesień
  1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30  
październik
  1
2 3 4 5 6 7 8
Rejon Politechniki
Ul. Nowogrodzka 45

Od rana Stare Miasto bombardowane bombami kruszącymi i zapalającymi. Na teren Banku Polskiego spada ok. dziesięciu bomb, lecz głównym celem staje się staromiejski rynek. Reszta obszaru poddawana jest zmasowanemu ostrzałowi artyleryjskiemu i z moździerzy. Poza Rynkiem płoną domy na Podwalu, ulicy Piwnej i Świętojerskiej, a także katedra św. Jana, kościół NMP na Nowym Mieście i Ratusz na Placu Teatralnym.

Trwają uporczywe walki z użyciem butelek zapalających i miotaczy ognia w rejonie Katedry i na ulicy Miodowej oraz Podwala.

Walki wokół terenu Politechniki, nadal będącej w rękach powstańców.
Erich von dem Bach-Zelewski, głównodowodzący siłami niemieckimi, próbuje nakłonić powstańców do kapitulacji, obiecując prawa kombatanckie. W tym celu wysyła niemieckich parlamentariuszy z białą flagą. Jednak, jak wspomina Tadeusz Bór-Komorowski, kapitulacja w naszym przekonaniu była równoczesna ze zbiorową masakrą ludności i wojska. Żołnierzy Armii Krajowej Niemcy nazywali bandytami, a wziętych do niewoli rozstrzeliwali. Prawa kombatanckie zostały im przyznane dopiero 30 sierpnia.

Tego dnia, w zbombardowanym przez Niemców szpitalu przy ul. Miodowej 23, poległ Jan Romocki ps. "Bonawentura". Był podporucznikiem AK, bratem Andrzeja Romockiego (Morro).