Kamac – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamac
	Informacje podstawowe
Podstawowy alfabet	hebrajski
	Pochodzenie
Znak diakrytyczny	dwie prostopadłe linie proste
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Kamac (קָמָץ) – znak diakrytyczny używany w alfabecie hebrajskim w ramach nikudu. Występuje w formie dwóch prostopadłych linii umieszczonych pod literą.

Wyróżnia się trzy typy kamac^[1]^[2]^[3]^[4]:

kamac katan – znak pełni funkcję samogłoski o i występuje w nieakcentowanych sylabach zamkniętych oraz przed chataf-kamac.
kamac gadol – znak pełni funkcję samogłoski a i występuje w nieakcentowanych sylabach zamkniętych oraz przed chataf-kamac.
chataf-kamac – znak może pojawić się wyłącznie pod literami ע (ajin), ח (chet), ה (he) i א (alef) oraz tylko w sylabach otwartych. Wraz z dwoma prostopadłymi liniami pod literą występują także dwie kropki wyglądające jak dwukropek.

W każdym z wymienionych typów gdy język hebrajski pisany jest bez nikudu, w miejscu kamac często, jednak nie zawsze, pojawia się litera waw^[1].

Przypisy