Kamień Lecha – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kamień Lecha (cz. Lechův kámen) – gnejsowa skała zlokalizowana na wzgórzu Stará Kouřim, około 700 m na wschód od centrum miasta Kouřim w Czechach. Spod skałki rozciąga się rozległa panorama Kouřimia z dominującą wieżą kościoła św. Szczepana. Skała ma wysokość 3 m^[1] i obwód 30 m.

Nazwa kamienia pochodzi z XIX wieku i odnosi się do prasłowiańskiego księcia Lecha, legendarnego założyciela państwa polskiego, brata Czecha^[2] i Rusa, który jakoby w tym miejscu zaobozował z drużyną (opisał to kronikarz Václav Hájek z Libočan) i stworzył niewielki umocniony obóz z potrójnym wałem. By jego brat, Czech, wiedział, gdzie obozuje, umówili się, że rozpalony zostanie tu wielki ogień, który będzie widoczny aż z obozowiska Czecha na górze Říp. Od dymu, jaki unosił się nad ogniem powstała nazwa miasta Kouřim (kurzyć się)^[1].

Z Kamieniem Lecha wiąże się wiele podań ludowych. Jedno z nich mówi, że kamień otworzy się i wyda skarby temu, kto w Wigilię, o północy trzykrotnie obskacze skałkę na jednej nodze ze wstrzymanym oddechem^[1].

W źródłach historycznych skałka ta nazywana była po prostu Wielkim Kamieniem. W średniowieczu łączono ten teren z praktykami czarodziejskimi. Niedaleko od skałki (na południowy wschód) przebiega dawny wał ważnego słowiańskiego grodziska Stará Kouřim, głównej siedziby plemienia Zličan, które zanikło w połowie IX wieku.

Do skałki dochodzi się żółtym szlakiem pieszym z dworca kolejowego w Kouřimiu^[3].

• Václav Hájek z Libočan, Václav, Pověsti o počátcích českého národu a o českých pohanských knížatech. Příprava vydání Jan Kočí, Praha, 1917 - dostęp 3.5.2013

Zobacz multimedia związane z tematem: Kamień Lecha