Kanon medycyny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2010-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kanon medycyny (Tib konunlari; Kanun fi't-tibb; łac. Canon medicinae) − dzieło Ibn Siny, zwanego Awicenną. Przyjęty europejski tytuł to Canon medicinae. Kanon składał się z pięciu ksiąg. Każda księga dzieliła się na traktaty a te na rozdziały. Zagadnienia dotyczące ćwiczeń fizycznych i ich zastosowanie zostały przedstawiony w księdze I.

Kanon medycyny był używany jako podręcznik w uczelniach medycznych do schyłku wieku osiemnastego.