Kapituła generalna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kapituła generalna – oficjalne zebranie większej liczby członków zakonu lub zgromadzenia zakonnego, którzy będąc przedstawicielami swoich prowincji czy krajów, mają prawo podejmować decyzje ważne dla przyszłości wspólnoty (np. wybór przełożonego generalnego)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lázaro Iriarte, Józef Salezy Kafel, Andrzej Józef Zębik, Krystyna Kuklińska: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 33. ISBN 83-910410-0-X.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]