Karel Ančerl – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karel Ančerl
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1908
Tučapy

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1973
Toronto

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Strona internetowa

Karel Ančerl (ur. 11 kwietnia 1908 w Tučapach, zm. 3 lipca 1973 w Toronto[1]) – czeski dyrygent.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1925–1929 studiował w Konserwatorium Praskim, gdzie jego nauczycielami byli Otakar Šourek (instrumenty perkusyjne) oraz Jaroslav Křička i Alois Hába (kompozycja)[1][2]. Pod kierunkiem Háby napisał utwory ćwierćtonowe: Suitę fortepianową (1928) oraz Muzykę na kwartet smyczkowy (1928–1929)[1]. W latach 1929–1931 przebywał w Królewcu, gdzie był uczniem i asystentem Hermanna Scherchena[1][2]. Od 1933 do 1934 roku uczył się w Pradze dyrygentury u Václava Talicha[1][2]. W latach 1933–1938 pełnił funkcję dyrygenta orkiestry radia czechosłowackiego[1][2].

Jako osoba pochodzenia żydowskiego został po wkroczeniu wojsk niemieckich do Czech w 1939 roku pozbawiony pracy[1]. W 1942 roku został deportowany do obozu koncentracyjnego Theresienstadt, gdzie był dyrygentem i skrzypkiem orkiestry obozowej[1]. W 1944 roku poprowadził w obozie premierę kompozycji Pavla Haasa Studie[1]. Pod koniec 1944 roku Ančerl został wywieziony w transporcie do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau[1]. Udało mu się przeżyć pobyt w obozie, zginęła tam jednak cała jego rodzina[1].

Po wyzwoleniu wrócił do Pragi, gdzie w latach 1945–1950 ponownie dyrygował orkiestrą czechosłowackiego radia[1][2]. Od 1950 roku pełnił funkcję głównego dyrygenta České filharmonie[1][2]. Koncertował w krajach europejskich, Ameryce Północnej, Japonii i Australii[1]. W 1966 roku otrzymał tytuł artysty narodowego[1]. W sierpniu 1968 roku wyjechał do Tanglewood, by w zastępstwie Charles’a Müncha poprowadzić Boston Symphony Orchestra[1]. Ze względu na inwazję wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację zdecydował się nie wracać do kraju[1]. W 1969 roku został dyrygentem orkiestry symfonicznej w Toronto[1][2].

W 1993 roku jego prochy zostały sprowadzone do kraju i pochowane na Cmentarzu Wyszehradzkim[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 73–74. ISBN 0-02-865526-5.
  2. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 44. ISBN 83-224-0113-2.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]