Karel Ančerl – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Strona internetowa |
Karel Ančerl (ur. 11 kwietnia 1908 w Tučapach, zm. 3 lipca 1973 w Toronto[1]) – czeski dyrygent.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1925–1929 studiował w Konserwatorium Praskim, gdzie jego nauczycielami byli Otakar Šourek (instrumenty perkusyjne) oraz Jaroslav Křička i Alois Hába (kompozycja)[1][2]. Pod kierunkiem Háby napisał utwory ćwierćtonowe: Suitę fortepianową (1928) oraz Muzykę na kwartet smyczkowy (1928–1929)[1]. W latach 1929–1931 przebywał w Królewcu, gdzie był uczniem i asystentem Hermanna Scherchena[1][2]. Od 1933 do 1934 roku uczył się w Pradze dyrygentury u Václava Talicha[1][2]. W latach 1933–1938 pełnił funkcję dyrygenta orkiestry radia czechosłowackiego[1][2].
Jako osoba pochodzenia żydowskiego został po wkroczeniu wojsk niemieckich do Czech w 1939 roku pozbawiony pracy[1]. W 1942 roku został deportowany do obozu koncentracyjnego Theresienstadt, gdzie był dyrygentem i skrzypkiem orkiestry obozowej[1]. W 1944 roku poprowadził w obozie premierę kompozycji Pavla Haasa Studie[1]. Pod koniec 1944 roku Ančerl został wywieziony w transporcie do obozu zagłady Auschwitz-Birkenau[1]. Udało mu się przeżyć pobyt w obozie, zginęła tam jednak cała jego rodzina[1].
Po wyzwoleniu wrócił do Pragi, gdzie w latach 1945–1950 ponownie dyrygował orkiestrą czechosłowackiego radia[1][2]. Od 1950 roku pełnił funkcję głównego dyrygenta České filharmonie[1][2]. Koncertował w krajach europejskich, Ameryce Północnej, Japonii i Australii[1]. W 1966 roku otrzymał tytuł artysty narodowego[1]. W sierpniu 1968 roku wyjechał do Tanglewood, by w zastępstwie Charles’a Müncha poprowadzić Boston Symphony Orchestra[1]. Ze względu na inwazję wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację zdecydował się nie wracać do kraju[1]. W 1969 roku został dyrygentem orkiestry symfonicznej w Toronto[1][2].
W 1993 roku jego prochy zostały sprowadzone do kraju i pochowane na Cmentarzu Wyszehradzkim[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 73–74. ISBN 0-02-865526-5.
- ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 44. ISBN 83-224-0113-2.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Karel Ančerl w bazie AllMusic. Dostęp 2024-10-18. (ang.)
- ISNI: 0000000109028366
- VIAF: 54331539
- LCCN: n83155714
- GND: 131966642
- NDL: 001311414
- BnF: 13890745q
- SUDOC: 111302226
- NLA: 36009414
- NKC: jn19990209006
- BNE: XX872185
- NTA: 072292148
- BIBSYS: 1059981
- CiNii: DA10888296
- PLWABN: 9810683001905606
- NUKAT: n2004044231
- J9U: 987007276116205171
- LNB: 000194524
- NSK: 000665273
- CONOR: 7042659
- BLBNB: 000545158
- LIH: LNB:Ytl;=CJ