Karl Aage Hansen – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1921 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||
|
Karl Aage Hansen (ur. 4 lipca 1921 w Mesinge, zm. 23 listopada 1990 w Kopenhadze) – duński piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Danii w latach 1943–1948, brązowy medalista olimpijski.
Kariera amatorska
[edytuj | edytuj kod]Karl Aage Hansen miał doskonałą sylwetkę, był dobrym dryblerem z nienaganną techniką, grał na pozycji schodzącego napastnika (ang. inside forward)[2]. Podejście do treningów miał dość luźne, ale dobrą formę zachowywał dzięki występom w zespole piłki ręcznej, uprawianiu decathlonu i gimnastyki. W piłce ręcznej reprezentował barwy KFUMs Handball a w piłce nożnej KFUMs Boldklub[3]. Kiedy postanowił zmienić barwy w piłce nożnej na Akademisk BK, zmienił również zespół w piłce ręcznej na HG Handball, w którym grała większość składu nowego zespołu. Hansen wygrał mistrzostwo Danii w piłce ręcznej z HG i występował w reprezentacji Danii w piłce ręcznej[4].
Ulubionym sportem Hansena była piłka nożna[4] a jego przejście do czołowej drużyny Akademisk BK było zmotywowane większą szansą otrzymania powołania do reprezentacji Danii[5]. Hansen międzynarodowy debiut zaliczył 20 czerwca 1943 roku, w którym Dania wygrała ze Szwecją 3-2. Był to ostatni międzynarodowy mecz Danii w czasie niemieckiej okupacji. Z AB Hansen trzykrotnie zwyciężał w rozgrywkach krajowych, w 1942-43[6], 1944-45[7] i 1946-47. W czerwcu 1945 roku został powołany do duńskiej reprezentacji zebranej pierwszy raz po zakończeniu II wojny światowej. Od tamtej pory aż do czerwca 1947 roku zabrakło go tylko w jednym meczu spośród kolejnych 15. W 13 był kapitanem, zdobył w nich 13 bramek[8].
Przed Igrzyskami Olimpijskimi w 1948 w Londynie Hansen opuścił kilka meczów z powodu kontuzji. Zdołał wrócić na ostatni mecz towarzyski przed turniejem, z reprezentacją Polski. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem Duńczyków 8-0, Karl zdobył w nim dwie bramki. Hansen był uważany za najważniejszego gracza reprezentacji olimpijskiej, ceniono jego zdolności przywódcze, wydolność, rozegranie i umiejętność zdobywania bramek[2]. W pierwszym meczu Igrzysk przeciwko reprezentacji Egiptu Hansen strzelił dwa gole, w tym bramkę zdobytą w indywidualnej akcji, w której przebiegł z piłką długość połowy boiska. Gol Hansena zapewnił zwycięstwo Danii 3-1 w dogrywce[4]. Prowadząc zespół Danii do zwycięstwa 5-3 przeciwko reprezentacji Włoch w ćwierćfinale, Hansenowi odnowiła się kontuzja w meczu półfinałowym ze Szwedami. W tamtych czasach zmiany zawodników nie były dozwolone. Z kontuzjowanym Hansenem na boisku Dania przegrała 2-4[4]. Bez Hansena, ale z 11 piłkarzami Dania zdobyła brązowy medal wygrywając 5-3 w meczu przeciwko reprezentacji Wielkiej Brytanii. Karl Aage Hansen i Karl Aage Præst zostali wybrani najlepszymi Duńczykami na turnieju[9]. Od tamtej pory Hansen zagrał tylko dwa międzynarodowe mecze, zanim podpisał profesjonalny kontrakt, co spowodowało wykluczenie go z kolejnych powołań do amatorskiej reprezentacji.
Kariera zawodowa
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy rok za granicą Hansen spędził w angielskim Huddersfield Town, który ledwo uniknął spadku pierwszej ligi w sezonie 1948-49. W 1949 roku Hansen przeniósł się do Włoch do Atalanty BC, i otrzymał zapłatę w wysokości około 150 000 koron[2]. W Atalancie grał u boku kolegi z drużyny olimpijskiej Jørgena Leschly Sørensena. Hansen zdobył 18 goli w 37 meczach[1], a Atalanta zakończyła sezon 1949-50 na ósmym miejscu.
W kolejnym sezonie Hansen przeniósł się do broniącego tytułu Juventus FC, gdzie miałby grać u boku duńskich olimpijczyków Johna Hansena i Karla Ааgе Præsta. W swoim kontrakcie Karl Aage Hansen chciał wpisania klauzuli pozwalającej zmienić mu klub na zasadzie wolnego transferu[2]. Trzej Duńczycy świetnie rozumieli się na boisku. W swoim pierwszym sezonie w Turynie Karl Aage Hansen zdobył 23 gole w 34 meczach, co uplasowało go na trzecim miejscu w klasyfikacji strzelców w sezonie. W sezonie 1951-52 Hansen zdobył tylko 12 bramek, ale w liczbie zdobytych bramek został wyręczony przez Johna Hansena, który został królem strzelców a Juventus po raz kolejny sięgnął po mistrzostwo[10]. Karl Aage w zespole Starej Damy rozegrał jeszcze jeden sezon, zanim opuścił klub w 1953 roku na zasadzie wolnego transferu. Włodarze Juventusu uważali Hansena już za wiekowego piłkarza i nie zaproponowali mu satysfakcjonującego go kontraktu[2]. W Serie A w barwach Juventusu rozegrał 87 meczów i strzelił 37 bramek[1].
Karl Aage Hansen lepiej wspominał swój pobyt w Atalancie, niż w Juventusie, dlatego cieszył się na zmianę otoczenia. Kolejnym pracodawcą była Sampdoria. W Genui grał przez jeden sezon, pomagając klubowi w uplasowaniu się na ósmym miejscu w tabeli na koniec sezonu 1953-54, zanim przeniósł się do Catanii w 1954 roku[2]. Na Sycylii Hansen spędził trzy sezony, nawet pozostając w klubie po spadku do Serie B po karze za ustawianie meczów w 1955 roku. Dla Catanii rozegrał 79 meczów i strzelił 7 goli[1]. Karierę zakończył w 1957 roku. Hansena uważa się za członka duńskiej reprezentacji olimpijskiej z 1948 roku, który zarobił najwięcej pieniędzy w trakcie kariery piłkarskiej. Za każdym razem przy transferze w kontrakcie umieszczał klauzulę dającą całą sumę transferową dla siebie[2].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]- Dania
- brązowy medal igrzysk olimpijskich: 1948
- Juventus FC
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Davide Rota, Roberto Di Maggio: Danish Players in Italy. rsssf.com, 2005-01-02. [dostęp 2023-03-29]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Lundberg 1986 ↓, s. 164-165.
- ↑ Kfums Boldklub: Klubbens historie. kfum-fodbold.dk. [dostęp 2023-03-29]. (duń.).
- ↑ a b c d Lundberg 1986 ↓, s. 54-55.
- ↑ Akademisk Boldklub: Historie. ab-fodbold.dk. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. (duń.).
- ↑ Landsfodboldturneringen 1942/1943 Finale. haslund.info. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-12)]. (duń.).
- ↑ Danmarksturneringen 1944/1945 Finale. haslund.info, 20120531232724. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-31)]. (duń.).
- ↑ A-landsholdspillere Karl Aage Hansen. haslund.info. [dostęp 2016-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)]. (duń.).
- ↑ Amateur Athletic Foundation of Los Angeles: digitized version of the Official Report of the Organising Committee for the XIV Olympiad London 1948. la84.org, 2004. [dostęp 2023-03-29]. (ang.).
- ↑ Karel Stokkermans, Roberto Mamrud: Denmark – Record International Players – Appearances for Denmark National Team. rsssf.com, 2016-04-14. [dostęp 2016-06-05]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Knud Lundberg: Dansk Fodbold. Wyd. 1. Fra Breslau til Bronceholdet. Kopenhaga: Rhodos, 1986. ISBN 87-7245-132-7.