Karol Henckel von Donnersmarck – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Henckel von Donnersmarck

Karol Boromeusz Józef Franciszek a Paulo
baron
Rodzina	Henckel von Donnersmarck
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1784 Siemianowice
Data i miejsce śmierci	7 maja 1813 Drezno
Ojciec	Łazarz III Henckel von Donnersmarck
Matka	Antonina Praschma von Bilkau
Żona	Eugenia Wengersky von Ungarschütz
Dzieci	Hugo I

Karol Henckel von Donnersmarck, właściwie Karol Boromeusz Józef Franciszek a Paulo Henckel von Donnersmarck (ur. 14 grudnia 1784 w Siemianowicach, zm. 7 maja 1813 w Dreźnie), baron i hrabia cesarstwa, ostatni feudalny pan Bytomia.

Był najstarszym synem Łazarza III i jego drugiej żony hrabianki Antoniny Praschma von Bilkau.

W wyniku reform Steina i Hardenberga przeprowadzonych w latach 1806 i 1808 został pozbawiony władzy nad miastami oraz ludnością wiejską zamieszkującą jego dobra. W 1806 r. został pruskim szambelanem i radcą legacyjnym.

W czasie wojen napoleońskich w 1807 polscy powstańcy splądrowali pałac w Siemianowicach oraz okoliczne dobra. W 1809 wyjechał do Austrii, gdzie wstąpił do armii. Służył w stopniu porucznika w husarii arcyksięcia Ferdynanda III Toskańskiego. Po roku wrócił na Górny Śląsk.

W 1813 został nominowany oficerem 1. Śląskiego Regimentu Husarii oraz adiutantem feldmarszałka Gebharda Blüchera. W dniu 2 maja 1813 brał udział w bitwie pod Groß Görschen w Saksonii. Poważnie ranny zmarł 7 maja 1813 w Dreźnie. Tymczasowo został pochowany w drezdeńskim kościele pw. Św. Jana. Na polecenie żony jego ciało przeniesiono do kaplicy zamkowej w Siemianowicach. Ostatecznie jego szczątki spoczęły w krypcie kościoła NMP w Bytomiu.

Od 1810 był żonaty z hrabianką Eugenią Wengersky von Ungarschütz. Miał z nią jednego syna Hugona I.

• A.Kuzio-Podrucki, Henckel von Donnersmarckowie. Kariera i fortuna rodu, Bytom 2003
• Bytomski Słownik Biograficzny, p.red. J.Drabiny, Bytom 2004

• Zarys dziejów Henckel von Donnersmarcków w: Śląska szlachta i arystokracja