Karol Homolacs – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Homolacs
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1874
Balice

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1962
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Académie Julian, Akademia Colarossiego

Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika, teoria sztuki

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Cmentarz Rakowicki.
Grobowiec Homolacsów.

Karol Homolacs (ur. 25 stycznia 1874[1] w Balicach, zm. 2 lutego 1962 w Krakowie) – polski malarz-symbolista, grafik, teoretyk sztuki, pedagog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu gimnazjum w Krakowie studiował w 1892 roku malarstwo w École centrale w Paryżu, w latach 1893–1896 studiował na Wydziale Inżynierii Politechniki Lwowskiej, a w roku 1897 na Politechnice Wiedeńskiej. Następnie uczęszczał do szkół malarstwa: Heinricha Streblowa w Wiedniu (1898–1899), Académie Julian w Paryżu (1900–1904), Akademii Colarossiego w Paryżu (1904–1906) i szkoły Simona Holóssy′ego w Monachium. Od 1911 do 1933 roku pracował w Muzeum Techniczno-Przemysłowym w Krakowie.

Współzałożyciel Stowarzyszenia „Warsztaty Krakowskie” (1913), członek założyciel stowarzyszenia „Polski Przemysł Artystyczny” (1921). Zajmował się głównie sztuką dekoracyjną, projektował m.in. tkaniny, meble (zachowane wyposażenie biblioteki ASP w dawnym gmachu Muzeum Techniczno-Przemysłowego), przedmioty z metalu, oprawy książek, ekslibrisy; uprawiał malarstwo olejne. Zasłużony zwłaszcza w dziedzinie upowszechniania rzemiosła artystycznego i w pracy pedagogicznej.

Wykładał na kursach muzealnych dla rzemieślników (1911). Podczas I wojny światowej zesłany w głąb Rosji nauczał w latach 1914–1918 m.in. w moskiewskiej szkole rysunku Hulikowskiej. Po powrocie do Krakowa uczył w Wolnej Szkole Malarstwa i Rysunku Ludwiki Mehoffer (od 1919 roku), w latach 1921–1939 był profesorem Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie.

Autor podręczników: Podręcznik do ćwiczeń zdobniczych (1924), Podręcznik do introligatorskiego zdobnictwa stemplowego z uwzględnienie innych technik swobodnych jak: haft, ścienne malarstwo patronowe itp. (1927), Budowa ornamentu i harmonia barw[2] (1930), Zasady kształtowania formy w sztuce plastycznej (1933), Rękodzielnictwo jako sztuka. Szkic historyczny (1948), Kolorystyka malarska (1960). Autor kilku bajek, m.in. Bajka o Kosturku, Azie i Burku (wyd. 1. 1912, wyd. 2. 1945), Wigilia Wojtusia. Bajka (wyd. 1. 1935, wyd. 2. 1945).

Karol Homolacs zmarł w Krakowie, pochowany został na cmentarzu Rakowickim, kw. AD, rząd wschodni[3].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Podawana jest także data 24 stycznia 1874 roku, zob. Warsztaty Krakowskie 1913–1926. Red. Maria Dziedzic. Kraków: 2009, s. 429.
  2. Na stronie tytułowej dodatkowa informacja (podtytuł): Wykłady obejmujące całkowity kurs Karola Homolacsa w Państw. Szkole Przemysłu Artystycznego w Krakowie.
  3. Lokalizator grobów. zck-krakow.pl. [dostęp 2024-05-10].
  4. M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 611.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stanisław Łoza: Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: 1938, s. 262–263.
  • Warsztaty Krakowskie 1913–1926. Red. Maria Dziedzic. Kraków: 2009, s. 429.
  • Encyklopedia Krakowa. Red. prowadzący Henryk Stacherski. Kraków: 2000, s. 302.