Karol Knaus – Wikipedia, wolna encyklopedia
Karol Knaus (przed 1886) | |
Data i miejsce urodzenia | 24 października 1846 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 15 marca 1904 |
Zawód, zajęcie | architekt |
Karol Knaus (ur. 24 października 1846 w Płazie, zm. 15 marca 1904 w Krakowie) – polski architekt i konserwator zabytków.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W młodości praktykował u ślusarza, a następnie w wytwórni kafli, po czym pracował jako pomocnik murarski przy budowie tartaku w Kocierzu k. Żywca. W latach 1867–1874 był rysownikiem w biurze technicznym w fabryce Ludwika Zieleniewskiego, a później w biurze inż. W. Kołodziejskiego, pod okiem którego studiował architekturę. Od 1877 pracował pod kierunkiem Tomasza Prylińskiego przy odnawianiu Sukiennic. W 1879 zdał egzamin w krakowskim starostwie, uzyskując uprawnienia budowlane. W 1884 został wybrany do Rady Miejskiej. Zasłużył się też jako obrońca estetyki Krakowa. Był uznawany za budowniczego Kazimierza[1].
Prowadził własną pracownię architektoniczną, w której wykształciło się wielu budowniczych i architektów. Był członkiem i działaczem wielu organizacji i towarzystw, a także współzałożycielem Krakowskiego Towarzystwa Technicznego i autorem artykułów w „Przeglądzie Technicznym” i „Architekcie”. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie w grobowcu Cyfrowiczów w kwaterze IIIb[2].
Prace
[edytuj | edytuj kod]- Odnowienie probostwa kościoła św. Anny w Krakowie.
- Zapoczątkowanie odnowy kościoła Bożego Ciała w Krakowie.
- Sygnaturka kościoła franciszkanów w Krakowie.
- Projekt domów dla Towarzystwa Budowy Tanich Mieszkań dla Robotników Katolickich-osiedle Modrzejówka.
- Projekt gmachu „Sokoła” przy ul J. Piłsudskiego 27 w Krakowie.
- Projekt domu przy ul. Radziwiłłowskiej 10 w Krakowie.
- Restauracja zamku w Suchej Beskidzkiej.
- Restauracja klasztorów w Jarosławiu i Nowym Sączu
- Odnowienie kościoła i klasztoru Paulinów na Skałce (według jego projektu poszerzono bramę wjazdową i uzupełniono obramienia sadzawki św. Stanisława, wykonano pomnik ks. Augustyna Kordeckiego i odkuto sarkofagi w Krypcie Zasłużonych – Adama Asnyka, Wincentego Pola i Lucjana Siemieńskiego).
- Willa-dom własny Knausa(1883)
Kraków ul. Bogusławskiego 9 - Budynek TG Sokół-część zachodnia (1889)
Kraków ul. Piłsudskiego 27 - Kamienica czynszowa (1890)
Kraków ul. Dietla 77 - Dwie kamienice, obecnie Hotel Warszawski (1891)
Kraków ul. Pawia 4-6 - Kamienica czynszowa (1892)
Kraków ul. Krakowska 35 - Brama wejściowa na Skałkę (1894)
Kraków ul. Skałeczna 15 - Osiedle Modrzejówka (1900)
Kraków ul. Gzymsików 2, 4, 6, 8 - Zajezdnia tramwajowa i warsztaty (1900)
Kraków ul. św. Wawrzyńca 15 - Kamienica (1887–1888),
Kraków, ul. Długa 49 - Kamienica (1888),
Kraków, ul. Długa 51 - Kamienica (1889),
Kraków, ul. Krupnicza 17 (ul. Szujskiego 1) - Kamienica, dawny Zakład Wychowawczy dla Osieroconych Chłopców Izraelickich (1887),
Kraków, ul. Starowiślna 50
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Karol Knaus: Skarb znaleziony w krakowskiej piwnicy [online], Krowoderska.pl, 20 kwietnia 2014 [dostęp 2020-08-02] (pol.).
- ↑ Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 117. ISBN 83-08-01428-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jan Adamczewski, Mała encyklopedia Krakowa, wyd. WANDA, Kraków 1996, s. 176.