Karol Lambert – Wikipedia, wolna encyklopedia

Karol Lambert

Карл Карлович Ламберт

generał kawalerii
Pełne imię i nazwisko	Karol Karłowicz Lambert
Data urodzenia	1815
Data i miejsce śmierci	1 sierpnia 1865 Madera
Przebieg służby
Lata służby	1833–1865
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Stanowiska	szef sztabu II Korpusu Rezerwowego Kawalerii, Namiestnik Królestwa Polskiego
Główne wojny i bitwy	wojna kaukaska, Powstanie węgierskie 1848
Późniejsza praca	członek Rady Państwa
Odznaczenia

Karol Karłowicz Lambert (ros. Карл Карлович Ламберт, ur. 1815, zm. 1 sierpnia 1865) – rosyjski generał kawalerii, pełniący obowiązki namiestnika Królestwa Polskiego od sierpnia do października 1861, hrabia.

Od 1833 służył w armii, w 1836 został porucznikiem. W latach 1840–1844 kilkakrotnie wysyłany na Kaukaz, uczestniczył w tłumieniu powstania Czeczenów. W 1848 mianowany szefem sztabu II Korpusu Rezerwowego Kawalerii, wziął udział w poskramianiu powstania węgierskiego. W 1849 mianowany generałem-majorem, od 1855 generał-adiutant, w 1857 mianowany generałem-lejtnantem. 6 sierpnia 1861 podniesiony do rangi generała kawalerii, mianowany namiestnikiem Królestwa Polskiego i dowódcą 1. Armii. 12 sierpnia wszedł w skład Rady Państwa.

14 października 1861 na polecenie Petersburga wprowadził stan wojenny.

Był katolikiem^[1]. Został odznaczony Orderem Orła Białego (1859), Orderem Świętego Włodzimierza II klasy (1852), Orderem Świętej Anny I, II i IV klasy, Orderem Świętego Stanisława III klasy (1841).