Karta mikroprocesorowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Karta mikroprocesorowa (również karta inteligentna, ang. smart card) – uniwersalny nośnik danych w postaci karty z wbudowanym układem mikroprocesorowym (chipem)[1]. Pozwala na ochronę procesu logowania użytkowników, kontrolę dostępu, zapewnienie niezaprzeczalności (podpis cyfrowy), ma zastosowanie również w systemach lojalności, w systemach kart płatniczych, czy w systemach wykorzystujących limitowany dostęp do usług i informacji[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Słownik pojęć. Stowarzyszenie PEMI. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-30)].
- ↑ Karta mikroprocesorowa [online] .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Piotr Adamczewski , Słownik informatyczny, Gliwice: Helion, 2005, ISBN 83-7361-645-4 .