Kasztelania gdańska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kasztelania gdańska – urząd senatorski dawnej Rzeczypospolitej, lokalizowany w l. 1467–1772 województwie pomorskim, zwyczajowo nazywana gdańską, choć z miastem Gdańskiem ani jego posiadłościami nie miała nic wspólnego[1].

Kasztelanowie gdańscy[2]

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Błażej Śliwiński, KASZTELAN [online], Encyklopedia Gdańska [dostęp 2022-01-24].
  2. Urzędnicy Prus Królewskich XV–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Mikulski. Wrocław 1990, s. 89–92.