Katarzyna Skowrońska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Katarzyna Skowrońska
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Katarzyna Ewa Skowrońska

Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1983
Warszawa

Wzrost

189 cm

Pozycja

atakująca, przyjmująca

Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2003–2016  Polska 288
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Katarzyna Skowrońska w 2006 roku
Katarzyna Skowrońska zawodniczką Asystelu Novara
Katarzyna Skowrońska zawodniczką Scavolini Pesaro
Katarzyna Skowrońska przed meczem grupowym Grand Prix w 2012 roku
Katarzyna Skowrońska najlepszą zawodniczką meczu Budowlani Łódź - Impel Wrocław 10. kolejki Orlen Liga (2015/2016), 02.12.2015

Katarzyna Ewa Skowrońska (ur. 30 czerwca 1983 w Warszawie) – polska siatkarka, grająca na pozycji atakującej, a wcześniej – środkowej, reprezentantka Polski.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

17 czerwca 2006 wyszła za mąż za Jakuba Dolatę, siatkarskiego menadżera. 9 sierpnia 2021 poinformowała o rozwodzie[1].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę rozpoczynała u trenera Teofila Czerwińskiego w Skrze Warszawa. Grała na pozycji atakującej.

Jako 15-latka Skowrońska trafiła do Szkoły Mistrzostwa Sportowego Polskiego Związku Piłki Siatkowej w Sosnowcu. Tam zmieniono jej pozycję na środkową bloku. Już jako zawodniczka SMS zdobyła swój pierwszy złoty medal mistrzostw Europy, na turnieju kadetek w 1999 roku, w Gdańsku. Następnym sukcesem był brązowy medal Mistrzostw Europy juniorek w 2000 roku.

Po trzech latach gry i nauki w Sosnowcu, przeniosła się do klubu Danter AZS AWF Poznań. Szybko stała się podstawową postacią w zespole. W pierwszym sezonie akademiczki awansowały do siatkarskiej serii A, natomiast w kolejnym sezonie Danter-AZS AWF dopiero w finale przegrał walkę o złoty medal. Jeszcze gdy grała w Poznaniu, trafiła w 2003 roku do narodowej kadry seniorek. W wieku 20 lat odniosła pierwszy wielki sukces z reprezentacją seniorek zdobywając mistrzostwo Europy w Turcji. Sukces ten powtórzyła dwa lata później w Chorwacji.

W 2005 trafiła do ligi włoskiej.

22 listopada 2005 roku otrzymała od prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Złoty Krzyż Zasługi[2].

W sezonie 2006/2007 zagrała w turnieju finałowym Pucharu CEV, gdzie zdobyła brązowy medal. Po tym sezonie zmieniła pozycję ze środkowej na atakującą.

W 2007 roku podczas Pucharu Świata była najlepiej punktującą zawodniczką w zawodach.

W sezonie 2007/2008 była jedną z najskuteczniejszych zawodniczek ligi włoskiej. Z klubem Asystel Novara zagrała w swoim pierwszym turnieju finałowym Ligi Mistrzyń w karierze, zdobywając brązowy medal.

W 2008 roku uczestniczka Igrzysk Olimpijskich w Pekinie.

W latach 2008–2010 liderka zespołu Scavolini Pesaro, z którym wygrała dwa mistrzostwa Włoch, dwa Superpuchary Włoch i raz triumfowała w Pucharze Włoch. Były to jej pierwsze triumfy w klubowej siatkówce.

W 2009 roku nie grała w kadrze z powodu kontuzji[3]. W 2010 roku wróciła do reprezentacji na rozgrywki World Grand Prix, gdzie była kapitanem zespołu, lecz została wykluczona przez trenera Jerzego Matlaka z kadry przygotowującej się do Mistrzostw Świata w 2010 w Japonii[4].

W 2010 roku, po 5 latach gry we Włoszech, trafiła do Turcji. Z Fenerbahçe zdobyła mistrzostwo i Superpuchar kraju, zdobyła także klubowe mistrzostwo świata, będąc najlepszą zawodniczką turnieju. Nie odniosła tylko sukcesu w Lidze Mistrzyń – w swoim drugim turnieju finałowym w karierze, znów zdobyła brązowy medal.

W 2011 roku trener Alojzy Świderek powołał ją na Memoriał Agaty Mróz-Olszewskiej oraz na Mistrzostwa Europy.

W latach 2011–2013 grała w Chinach. W pierwszym sezonie zdobyła złoty medal ligi chińskiej, w drugim – srebrny. Wygrała klubowe mistrzostwo Azji (2013).

W 2013 roku została kapitanem reprezentacji, a podczas rozgrywek World Grand Prix grała na pozycji przyjmującej[5].

W World Grand Prix 2013 Katarzyna Skowrońska-Dolata w przegranym przez Polskę meczu z Rosją (2:3) zdobyła 41 punktów, ustanawiając rekord punktowy w rozgrywkach turnieju World Grand Prix[6].

W sezonie 2013/2014 jako zawodniczka Rabity Baku zdobyła trzeci brązowy medal w rozgrywkach Ligi Mistrzyń (w trzecim turnieju finałowym w karierze) oraz mistrzostwo Azerbejdżanu.

Na początku roku 2017 zerwała więzadła krzyżowe, co wiązało się z długą rehabilitacją. Tak poważna kontuzja prawdopodobnie przyczyniła się znacząco do ogłoszenia w 2019 roku zakończenia sportowej kariery[7].

Działalność pozasportowa

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 roku wraz z Piotrem Gruszką i Sebastianem Świderskim została ambasadorem kampanii „Pij mleko! Będziesz wielki”.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]
Kariera juniorska
Lata Klub
1995–1998 Skra Warszawa
1998–2001 SMS PZPS Sosnowiec
Kariera seniorska
Lata Klub
2001–2003 AZS AWF Danter Poznań
2003–2005 Nafta-Gaz Piła
2005–2006 Minetti Infoplus Vicenza Volley
2006–2008 Asystel Novara
2008–2010 Scavolini Pesaro
2010–2011 Fenerbahçe Acıbadem Stambuł
2011–2013 Guangdong Evergrande
2013–2015 Rabita Baku
2015–2016 Impel Wrocław
2016–2017 Foppapedretti Bergamo
2017–2019 Hinode Barueri

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Liga polska:

Puchar CEV:

Liga Mistrzyń:

Superpuchar Włoch:

  • złoto 2008, 2009

Puchar Włoch:

  • złoto 2009

Liga włoska:

  • złoto 2009, 2010
  • brąz 2007

Superpuchar Turcji:

  • złoto 2010

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Liga turecka:

Liga chińska:

  • złoto 2012
  • srebro 2013

Klubowe Mistrzostwa Azji:

  • złoto 2013

Liga azerska:

  • złoto 2014, 2015

Sukcesy reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy Kadetek:

Mistrzostwa Europy Juniorek:

  • brąz 2000

Mistrzostwa Europy:

Igrzyska Europejskie:

Nagrody indywidualne

[edytuj | edytuj kod]
  • 2006: Najlepsza polska środkowa 2005 roku w plebiscycie miesięcznika „Super Volley”
  • 2007: Najlepsza polska środkowa 2006 roku w plebiscycie miesięcznika „Super Volley”
  • 2007: Najlepsza punktująca Pucharu Świata
  • 2008: Najlepsza polska siatkarka i atakująca 2007 roku w plebiscycie miesięcznika „Super Volley”
  • 2008: Najlepsza punktująca turnieju finałowego Ligi Mistrzyń
  • 2009: Najlepsza polska siatkarka i atakująca 2008 roku w plebiscycie miesięcznika „Super Volley”
  • 2010: MVP i najlepsza punktująca Klubowych Mistrzostw Świata[8]
  • 2012: Najlepsza punktująca zawodniczka ligi chińskiej
  • 2013: Najlepsza atakująca zawodniczka ligi chińskiej
  • 2014: MVP i najlepsza punktująca ligi azerskiej

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Katarzyna Skowrońska rozwiodła się po 14 latach małżeństwa [online], sport.onet.pl, 9 sierpnia 2021.
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 listopada 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń M.P. z 2005 r. nr 84, poz. 1212.
  3. Słynna polska siatkarka ma żal do kibiców! Co jej zrobili?
  4. Sport.wp.pl: Mundial '10 bez Skowrońskiej-Dolaty. [dostęp 14 września 2010].
  5. Mateusz Chmiel, Końcowe odliczanie do WGP w Płocku [online], 9 sierpnia 2013 [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (pol.).
  6. Mateusz Chmiel, Skowrońska nową rekordzistką World Grand Prix [online] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (pol.).
  7. Sara Kalisz: Katarzyna Skowrońska-Dolata zakończyła karierę. Jaki ma plan na „życie po życiu”?. [w:] sport.pl [on-line]. 2019-08-22. [dostęp 2019-08-22]. (pol.).
  8. Fenerbahce crowned Women’s Club World champions - FIVB.org. [dostęp 2010-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-16)]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]