Kathy Baker – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kathy Baker
Ilustracja
Kathy Baker z nagrodą Emmy (1993)
Imię i nazwisko

Katherine Whitton Baker

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1950
Midland (Teksas)

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Donald Camilleri
(1984–1999; rozwód)
Steven Robman
(od 2003)

Lata aktywności

od 1983

Kathy Baker, właśc. Katherine Whitton Baker (ur. 8 czerwca 1950 w Midland) – amerykańska aktorka. Za rolę w serialu Gdzie diabeł mówi dobranoc otrzymała m.in. trzykrotnie nagrodę Emmy oraz Złoty Glob[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Midland[2] w stanie Teksas jako córka Helene Andree (z domu Whitton) i Johna Seawanda Bakera[3], geologa i nauczyciela[4]. Jej babka ze strony matki była pochodzenia francuskiego[3], a jej rodzina miała też korzenie angielskie, irlandzkie i polskie[3]. Wychowywała się w Nowym Meksyku w rodzinie kwakrów[5]. W 1968 ukończyła liceum Mills High School w Millbrae w Kalifornii. Brała udział w programie aktorskim Boston University School of Fine Arts Acting i na początku lat 70. studiowała aktorstwo w California Institute of the Arts. W 1977 ukończyła studia z tytułem Bakalaureata na wydziale języka francuskiego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[6]. Studiowała cukiernictwo w słynnym Le Cordon Bleu w Paryżu.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 rozpoczęła karierę aktorską w Magic Theatre w San Francisco w sztuce Sama Sheparda Fool for Love u boku Eda Harrisa występując w roli May, za którą w 1984 dostała nagrodę Obie w spektaklu off-broadwayowskim i została uhonorowana nagrodą Theatre World[7]. Grała potem w produkcjach off-broadwayowskich takich jak Pożądanie w cieniu wiązówEugene’a O’Neilla (1984) i Ciocia Dan i Lemon Wallace’a Shawna (1985) w roli Lemon[8].

Po raz pierwszy zaistniała na ekranie jako Louise, żona astronauty Alana Sheparda (Scott Glenn) w dramacie historycznym Philipa Kaufmana Pierwszy krok w kosmos (1983). Baker zdobyła szerokie uznanie za swoją kreację Punchy w dramacie kryminalnym Jerry’ego Schatzberga Cwaniak (1987), po czym zmierzyła się z wymagającą rolą Charlie Standers w dramacie rekonwalescencji Czysty i trzeźwy (Clean and Sober, 1988)[9], za którą była nominowana do Independent Spirit Awards[10]. Zwróciła się do bardziej komediowej roli zalotnej gospodyni domowej Joyce Monroe w dramacie familijnym Tima Burtona Edward Nożycoręki (1990) i ostatecznie trafiła do telewizji, regularnie występując jako lekarka Jill Brock z małego miasteczka i żona szeryfa (Tom Skerritt) w serialu CBS Gdzie diabeł mówi dobranoc (1992–1996)[11].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1984–1999 była żoną Donalda Camilleriego[12], z którym ma syna Juliana Josepha (ur. 27 listopada 1984)[13] i córkę Marieclaire. W czerwcu 2003 poślubiła reżysera teatralnego Stevena Robmana[12].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kathy Baker Awards. AllMovie. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  2. Kathy Baker Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  3. a b c Kathy Baker What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  4. Kathy Baker Biography (1950-). Film Reference. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  5. Kathy Baker Biography. „TV Guide”. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  6. Kathy Baker – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2022-05-02]. (rum.).
  7. Kathy Baker. Internet Broadway Database. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
  8. Kathy Baker. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  9. Jason Buchanan: Kathy Baker Biography. AllMovie. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  10. Kathy Baker Awards. FamousFix. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  11. Kathy Baker. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  12. a b Kathy Baker Relationships. FamousFix. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  13. Kathy Baker Trivia. FamousFix. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]