Kerkyon (heros) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tezeusz walczący z Kerkyonem w scenie z kyliksu attyckiego (V wiek p.n.e.) | |
Występowanie | |
---|---|
Rodzina | |
Ojciec | |
Matka | |
Dzieci |
Kerkyon (gr. Κερκύων) – postać w mitologii greckiej, rozbójnik siejący postrach w okolicy Eleuzyny.
Uznawano go za syna Posejdona lub Hefajstosa[1][2], bądź też Branchosa i nimfy Argiope[1]. Początkowo był królem Eleusis. Miał córkę imieniem Alope, która uległa zalotom Posejdona, za co ojciec kazał ją zamurować żywcem[2].
W późniejszym czasie, w nieznanych okolicznościach, miał zostać rozbójnikiem[2]. Na drodze między Eleusis a Megarą, w miejscu nazywanym później „palestrą Kerkyona”, miał swoją jaskinię i czatował na podróżnych, których wyzywał do walki[1]. Pokonanych zabijał[1][2]. Zginął z rąk wyzwanego na pojedynek Tezeusza, który pochwycił Kerkyona i wysoko unosząc cisnął nim o ziemię, miażdżąc go śmiertelnie[1]. Po uwolnieniu w ten sposób kraju od niebezpieczeństwa, Tezeusz powierzył rządy nad Eleuzyną wnukowi Kerkyona, Hippotoonowi[2].