Ketupa rdzawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ketupa rdzawa
Bubo flavipes
(Hodgson, 1836)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

sowy

Rodzina

puszczykowate

Podrodzina

puszczyki

Rodzaj

Bubo

Gatunek

ketupa rdzawa

Synonimy
  • Cultrunguis flavipes Hodgson, 1836[1][2]
  • Ketupa flavipes (Hodgson, 1836)[1][2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Ketupa rdzawa[4] (Bubo flavipes) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae), podrodziny puszczyków (Striginae). Występuje w Himalajach, południowo-wschodniej Azji, południowych i środkowych Chinach oraz na Tajwanie[1]. Nie wyróżnia się podgatunków[1][5].

Środowisko

[edytuj | edytuj kod]

Spotykana na wysokości do 1500 m n.p.m. Zamieszkuje lasy wiecznie zielone w pobliżu rzek i strumieni, a także lasy na bagnach, jednak preferuje środowiska bez wód stojących.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi 48–55 cm. Dorosły osobnik posiada pomarańczową szlarę z brązowym obrzeżeniem. Obszar między dziobem a oczami biały, podobnie jak obrączka oczna. Tęczówki żółte. Wierzch ciała rudopomarańczowy, pokryty ciemnobrązowymi pasami. Lotki posiadają ciemnobrązowe pasy. Gardło białe. Poza nim spód ciała rudopomarańczowy z brązowymi pasami. Nie występuje dymorfizm płciowy. Osobniki młodociane posiadają plamki na wierzchu ciała i ciemniejsze pasy.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Prowadzi nocny tryb życia, jednak może być dostrzeżona w dzień, gdy przesiaduje na gałęzi. Żywi się głównie rybami, zjada także langusty, kraby, krewetki, płazy, jaszczurki, węże, duże owady i małe ssaki, zazwyczaj gryzonie. Poluje z gałęzi.

Okres lęgowy trwa od października do lutego. Często wykorzystuje opuszczone gniazda bielików (Haliaeetus). Składa jedno lub dwa białe jaja. Nie jest znany czas inkubacji, jednak wysiadują oboje rodzice. Gniazda broni samica, może być bardzo agresywna.

Status

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2000 roku uznaje ketupę rdzawą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern); wcześniej, od 1994 uznawano ją za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened), a od 1988 jako gatunek najmniejszej troski. Liczebność światowej populacji nie został oszacowana; ptak ten opisywany jest jako bardzo rzadki i lokalny bądź rzadki w zachodniej części zasięgu; w pozostałej części zasięgu prawdopodobnie lokalnie nie jest rzadki. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Holt, D.W., Berkley, R., Deppe, C., Enríquez Rocha, P., Petersen, J.L., Rangel Salazar, J.L., Segars, K.P., Wood, K.L. & Marks, J.S.: Tawny Fish-owl (Ketupa flavipes). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-03-08].
  2. a b Ketupa flavipes, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-03-08] (ang.).
  3. a b BirdLife International, Ketupa flavipes, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-01-26] (ang.).
  4. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Striginae Leach, 1820 - puszczyki (Wersja: 2020-01-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-01-26].
  5. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Owls. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-08]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nicole Bouglouan: Tawny Fish-Owl. Oiseaux-Birds. [dostęp 2013-05-05].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]