Kieleckie Towarzystwo Naukowe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kieleckie Towarzystwo Naukowestowarzyszenie działające od 21 grudnia 1957 roku, którego podstawowym celem jest praca nad rozwojem i popularyzacją badań naukowych szczególnie dotyczących województwa świętokrzyskiego[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo powstało na fali zmian, jakie przyniósł październik 1956 roku. Przez dziesięć pierwszych lat działalności Kieleckiego Towarzystwa Naukowego zaangażowani byli działacze wywodzący się ze środowiska przedwojennych regionalistów. W tym okresie można dostrzec więcej działań o charakterze regionalnym niż stricte naukowym, co było konsekwencją składu zarządu, który stanowili w większości regionaliści. Podejmowane wówczas działania koncentrowały się na dyscyplinach neutralnych politycznie, to znaczy archeologii i naukach przyrodniczych. Źródłem utrzymania była stała dotacja władz wojewódzkich umieszczana corocznie w budżecie Wydziału Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach. Siedzibą Towarzystwa w latach 1958-1968 było mieszkanie pierwszego prezesa Edmunda Massalskiego przy ul. Czerwonego Krzyża nr 5, a następnie jeden, a później dwa pokoje w budynku Wojewódzkiego domu kultury przy ul. Ściegiennego nr 6.

Druga połowa lat sześćdziesiątych przyniosła istotne zmiany w sytuacji KTN. W 1969 roku odszedł dotychczasowy prezes Edmund Massalski. Ster przejęli młodsi działacze, w tym kilku mocno powiązanych z elitami ówczesnych władz politycznych. Zaowocowało to poważnymi zmianami w działalności Towarzystwa. Otrzymało ono lokal biurowy oraz zezwolenie na wydawanie periodyku "Studia Kieleckie". Przejęto także redakcję "Rocznika Świętokrzyskiego". Jednocześnie zaczęto w większym stopniu penetrować zagadnienia najnowszej historii regionu i polityki społecznej, choć nadal silny pozostawał nurt badań przyrodniczych. Od 1984 roku za zgodą Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa wyższego i Techniki, KTN mógł realizować odpłatne prace badawcze na rzecz organizacji gospodarczych Kielecczyzny.

W latach 1988–1998 Towarzystwo wspierało i sponsorowało działalność powstałych w tym okresie instytucji kultury i placówek oświatowych. Wsparcie wyrażało się w uczestnictwie wielu członków KTN, specjalistów różnych dziedzin nauk w wykładach prowadzonych w uniwersytecie trzeciego wieku, którego jednym z założycieli był właśnie KTN. Od lat dziewięćdziesiątych stałymi partnerami Towarzystwa są: Wyższa Szkoła pedagogiczna, Politechnika Świętokrzyska, Wyższe Seminarium Duchowne, Wyższe szkoły niepubliczne, stowarzyszenia kulturalne i oświatowe: Polskie Towarzystwo Historyczne, Towarzystwo Literackie im. A. Mickiewicza, Towarzystwo Górnictwa, Hutnictwa i Przemysłu Staropolskiego, Polski Klub Ekologiczny i inne instytucje. Na początku lat 90. nastąpiło wzmożenie działalności w dziedzinie popularyzatorskiej - organizowaniu sesji popularnonaukowych, konferencji naukowych, spotkań w ramach wszechnic, konkursów szkolnych. W latach 1994–1995 KTN brał udział w blisko dwudziestu takich imprezach rocznie. Jako regionalne towarzystwo naukowe KTN z założenia daje pierwszeństwo problemom badawczym związanym z dziejami regionu.

W roku 2014 KTN zmieniło siedzibę. Biuro Towarzystwa mieści się teraz na Rynku w Kielcach w jednym z pomieszczeń Muzeum Dialogu Kultur - Oddziału Muzeum Narodowego w Kielcach.

Prezesi Kieleckiego Towarzystwa Naukowego

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Massalski (red.), Kieleckie Towarzystwo Naukowe 1957-1998, Kielce: KTN, 1998, ISBN 83-86006-83-4.